Czāndogja 1.3 - Medytacja nad Udgītha jako Słońce i Wjāna

1. Należy medytować nad Udgītha jak nad [słońcem] dającym ciepło. Kiedy on (słońce) wschodzi, śpiewa on [Udgītha] dla [pożytku] wszystkich stworzeń. Gdy wschodzi, niszczy ciemność i strach. Ten, kto to wie, staje się niszczycielem ciemności i strachu.

2. Ta [prāṇa] i tamto [słońce] są tym samym. To jest ciepłe i tamto jest ciepłe. To (prāṇa) nazywają swara (to, co wychodzi), a tamto (słońce) pratjāswara (to, co powraca). Dlatego należy medytować o Udgītha jako o tym i o tamtym.

3. Czcij wjāna [oddech wstrzymywany pomiędzy prāṇa i apāna, który umożliwia ci mówienie] jako udgītha. Prāṇa to wdech, a apāna to wydech. Wjāna to oddech utrzymywany pomiędzy prāṇa i apāna. Ta wjāna nazywana jest także wāk [mową], gdyż mówiąc, trzeba wstrzymywać oddech.

4. Cokolwiek jest wāk [mową] jest również Ryk [częścią Ryg Weda]. To dlatego osoba przestaje wdychać i wydychać powietrze podczas recytowania mantr Ryk. Cokolwiek jest Ryk, jest także Sāma. To dlatego recytuje się Sāma bez wdechu i wydechu. To, co jest Sāma, jest także udgītha. To dlatego, kiedy ktoś śpiewa udgītha, zatrzymuje zarówno wdech, jak i wydech.

5. Dlatego podczas wykonywania czynów wymagających dużej siły, takich jak rozpalanie ognia przez pocieranie jednego kawałka drewna o drugi, podbieganie do celu lub napinanie sztywnego łuku, człowiek nie robi wdechu ani wydechu. Z tego powodu należy wielbić to wstrzymanie oddechu, zwane wjāna, jako udgītha [Om].

6. Teraz należy wielbić osobno sylaby ut, gī oraz tha w słowie udgītha. Prāṇa jest reprezentowana przez ut, ponieważ prāṇa jest odpowiedzialna za powstanie wszystkiego. Mowa jest reprezentowana przez gī, ponieważ słowa nazywane są „gira”. Jedzenie jest reprezentowane przez tha, ponieważ wszystko to jest wspierane przez jedzenie.

7. Niebo jest ut, przestrzeń między niebem a ziemią to gī, a ziemia to tha. Słońce to ut, powietrze to gī, a ogień to tha. Sāma Weda to ut, Jadźur Weda to gī, a Ryg Weda to tha. Pisma objawiają swoje znaczenie poszukującemu, jeśli zna on to wszystko. Ten, kto wielbi ut-gī-tha jak powyżej, otrzymuje dużo pożywienia i również je dużo. [Taka osoba również osiąga oświecenie.]

8. Oto instrukcje, jak osiągnąć upragnione cele: Kontynuuj medytację nad celami. Módl się także o cele, śpiewając odpowiednią Sāma i pamiętaj, że Sāma jest źródłem rzeczy, o które prosisz.

9. Ryk, z którego wywodzi się ta Sāma, mędrzec, który wymyślił tę modlitwę Sāma, oraz bóstwo, do którego modlitwa jest skierowana — medytuj nad nimi wszystkimi.

10. Podczas modlitwy można używać Gājatrī lub innego hymnu, ale należy nad nim medytować. Ponownie, podczas modlitwy można użyć wielu mantr Sāma, ale trzeba nad nimi medytować [wraz z bóstwami, do których są skierowane].

11. Bez względu na to, w jakim kierunku jest się skierowanym w czasie modlitwy, należy medytować nad tym kierunkiem [wraz z bóstwami przewodnimi tego kierunku].

12. Wreszcie, gdy ktoś kończy modlitwę, powinien poprosić o wszystko, czego pragnie, upewniając się jednak czy jego wymowa jest poprawna. Powinien także myśleć o sobie [w tym o swoim imieniu, pochodzeniu i kaście]. Wtedy każde pragnienie, jakie ma podczas modlitwy, zostaje szybko i niezawodnie spełnione.

Wers 1.3.1

अथाधिदैवतं य एवासौ तपति तमुद्गीथमुपासीतोद्यन्वा एष प्रजाभ्य उद्गायति ।
उद्यंस्तमो भयमपहन्त्यपहन्ता ह वै भयस्य तमसो भवति य एवं वेद ॥ १.३.१ ॥

athādhidaivataṃ ya evāsau tapati tamudgīthamupāsītodyanvā eṣa prajābhya udgāyati |
udyaṃstamo bhayamapahantyapahantā ha vai bhayasya tamaso bhavati ya evaṃ veda || 1.3.1 ||

Teraz [opisano] medytację nad Udgitha w odniesieniu do bogów:
1. Należy medytować nad Udgītha jak nad [słońcem] dającym ciepło. Kiedy on (słońce) wschodzi, śpiewa on [Udgītha] dla [pożytku] wszystkich stworzeń. Gdy wschodzi, niszczy ciemność i strach. Ten, kto to wie, staje się niszczycielem ciemności i strachu.

Komentarz:

Istnieje wiele sposobów wykorzystania udgītha do oddawania czci. Werset ten daje przykład tego, jak go używasz do oddawania czci siłom natury (adhidaiwata). Nad nami jest słońce, które daje nam ciepło. Upaniszad mówi, aby czcić udgītha jak słońce. Ale jeśli udgītha jest Om, jak może oznaczać słońce? Słońce pomaga rosnąć roślinom, takim jak ryż. Bez słońca życie na tej planecie byłoby niemożliwe. To tak, jakby słońce śpiewało dla nas udgītha, aby nas podtrzymać. Dlatego właśnie słońce nazywane jest udgītha. Jako udgītha słońce również rozprasza nasz strach przed ciemnością.

Kto to wie, nie boi się już narodzin i śmierci. Oznacza to, że wie, że jest nieśmiertelny.

Wers 1.3.2

समान उ एवायं चासौ चोष्णोऽयमुष्णोऽसौ स्वर इतीममाचक्षते स्वर इति प्रत्यास्वर इत्यमुं तस्माद्वा एतमिमममुं चोद्गीथमुपासीत ॥ १.३.२ ॥

samāna u evāyaṃ cāsau coṣṇo’yamuṣṇo’sau svara itīmamācakṣate svara iti pratyāsvara ityamuṃ tasmādvā etamimamamuṃ codgīthamupāsīta || 1.3.2 ||

Komentarz:

Prāṇa i āditja (słońce) są podobne. Obydwa są ciepłe. Mędrcy nazywają jedno i drugie swara, co oznacza „wychodzić”. Różnica polega na tym, że gdy prāṇa gaśnie (w chwili śmierci), słońce gaśnie (kiedy zachodzi), a także powraca (pratjāswara, kiedy wschodzi). Zatem prāṇa i āditja mają podobną nazwę i jakość. Dlatego właściwe jest wielbienie obu jako udgītha. Te dwa to Om.

Wers 1.3.3

अथ खलु व्यानमेवोद्गीथमुपासीत यद्वै प्राणिति स प्राणो यदपानिति सोऽपानः ।
अथ यः प्राणापानयोः संधिः स व्यानो यो व्यानः सा वाक् ।
तस्मादप्राणन्ननपानन्वाचमभिव्याहरति ॥ १.३.३ ॥

atha khalu vyānamevodgīthamupāsīta yadvai prāṇiti sa prāṇo yadapāniti so’pānaḥ |
atha yaḥ prāṇāpānayoḥ saṃdhiḥ sa vyāno yo vyānaḥ sā vāk |
tasmādaprāṇannanapānanvācamabhivyāharati || 1.3.3 ||

Komentarz:

Tutaj wjāna jest przedstawiana do wielbienia jako udgītha, gdyż wjāna jest tylko formą prāṇa. Co to jest wjāna? Wjāna jest pomostem między prāṇa a apāna, między wdechem a wydechem. Wjāna to stan, w którym wstrzymujesz oddech. Wjāna jest również nazywana wāk, mową, ponieważ kiedy mówisz, musisz wstrzymywać oddech.

Śankara mówi, że prāṇa to wydech, a apāna to wdech. Według Monier-Williamsa jest odwrotnie — prāṇa to wdech, a apāna to wydech. Macdowell jest tego samego zdania. Oba znaczenia są poprawne, w zależności od kontekstu, w jakim słowo jest użyte.

Wers 1.3.4

या वाक्सर्क्तस्मादप्राणन्ननपानन्नृचमभिव्याहरति यर्क्तत्साम तस्मादप्राणन्ननपानन्साम गायति यत्साम स उद्गीथस्तस्मादप्राणन्ननपानन्नुद्गायति ॥ १.३.४ ॥

yā vāksarktasmādaprāṇannanapānannṛcamabhivyāharati yarktatsāma tasmādaprāṇannanapānansāma gāyati yatsāma sa udgīthastasmādaprāṇannanapānannudgāyati || 1.3.4 ||

Komentarz:

Ṛk jest zbiorem słów, a Sāma opiera się na Ṛk. Ponownie, Sāma i udgītha są tym samym. Aby wyrecytować którąkolwiek z nich, a nawet by wymówić, musisz uciec się do wjāna – to znaczy, musisz wstrzymać oddech.

Wers 1.3.5

अतो यान्यन्यानि वीर्यवन्ति कर्माणि यथाग्नेर्मन्थनमाजेः सरणं दृढस्य धनुष आयमनमप्राणन्ननपानंस्तानि करोत्येतस्य हेतोर्व्यानमेवोद्गीथमुपासीत ॥ १.३.५ ॥

ato yānyanyāni vīryavanti karmāṇi yathāgnermanthanamājeḥ saraṇaṃ dṛḍhasya dhanuṣa āyamanamaprāṇannanapānaṃstāni karotyetasya hetorvyānamevodgīthamupāsīta || 1.3.5 ||

Komentarz:

Ilekroć robisz coś, co wymaga użycia dużej siły, musisz uciekać się do wjāna . Weźmy na przykład takie czyny, jak wzniecanie ognia przez ocieranie się kawałka drewna o drugi, podbieganie do celu lub napinanie sztywnego łuku. Wykonując każdy z tych wyczynów, musisz wstrzymać oddech. Nawet gdy mówisz, wstrzymujesz oddech. To odróżnia wjāna od innych form oddychania. Dlatego wjāna zasługuje na szczególną cześć, gdyż wjāna jest klasą samą w sobie. Daje ci siłę.

Wers 1.3.6

अथ खलूद्गीथाक्षराण्युपासीतोद्गीथ इति प्राण एवोत्प्राणेन ह्युत्तिष्ठति वाग्गीर्वाचो ह गिर इत्याचक्षतेऽन्नं थमन्ने हीदंसर्वंस्थितम् ॥ १.३.६ ॥

atha khalūdgīthākṣarāṇyupāsītodgītha iti prāṇa evotprāṇena hyuttiṣṭhati vāggīrvāco ha gira ityācakṣate’nnaṃ thamanne hīdaṃsarvaṃsthitam || 1.3.6 ||

Komentarz:

Słowo udgītha składa się z sylab ut, gī oraz tha. Nad tymi sylabami warto się zastanowić, bo każda jest znacząca. Na przykład ut, w skrócie, to uttham, wznoszenie się. Oznacza ono prāṇa, ponieważ z prāṇa wszystko powstaje. Z prāṇa wszystko „wznosi się”; inaczej spada.

Sylaba gī oznacza mowę, ponieważ uczeni wolą używać słowa gira na oznaczenie mowy. Podobnie sylaba tha oznacza jedzenie, ponieważ tha oznacza „to, co wspiera”. Powszechnie wiadomo, że jedzenie wspiera wszystko.

Tak więc sylaby ut, gī oraz tha oznaczają całe słowo udgītha. To tak, jakby myśleć o imieniu „Ram Miśra”. Kiedy myślisz o imieniu, myślisz również o osobie, która je nosi.

Spróbuj pomyśleć o każdej sylabie w słowie udgītha jak powyżej.

Wers 1.3.7

द्यौरेवोदन्तरिक्षं गीः पृथिवी थमादित्य एवोद्वायुर्गीरग्निस्थं सामवेद एवोद्यजुर्वेदो गीरृग्वेदस्थं दुग्धेऽस्मै वाग्दोहं यो वाचो दोहोऽन्नवानन्नादो भवति य एतान्येवं विद्वानुद्गीथाक्षराण्युपास्त उद्गीथ इति ॥ १.३.७ ॥

dyaurevodantarikṣaṃ gīḥ pṛthivī thamāditya evodvāyurgīragnisthaṃ sāmaveda evodyajurvedo gīrṛgvedasthaṃ dugdhe’smai vāgdohaṃ yo vāco doho’nnavānannādo bhavati ya etānyevaṃ vidvānudgīthākṣarāṇyupāsta udgītha iti || 1.3.7 ||

Komentarz:

Mówi się, że niebo jest ut, ponieważ jest wysoko w górze. Przestrzeń jest gī, ponieważ obejmuje cały świat.

A ziemia jest taka, ponieważ jest podporą wszystkich istot. Āditja, słońce, jest ut, ponieważ jest daleko ponad wszystkim. Wāju, powietrze, jest gī, ponieważ otacza wszystko. Agni, ogień, jest tha, ponieważ jest wspólnym elementem każdego rytuału ofiarnego. Mówi się, że Sāma Weda jest ut, ponieważ znana jest nawet w niebie. Jadźur Weda jest gī, ponieważ masło używane do wykonywania obrzędów wedyjskich jadźurwedyjskich jest spożywane przez bogów i boginie. Ryg Weda jest tha, ponieważ wspiera Sāma Wedę.

Co zyskujesz czcząc ut-gī-tha? Stopniowo rozumiesz znaczenie Ryg Wedy i innych Wed. Masz również dużo jedzenia i stajesz się jak „płonący ogień” – to znaczy stajesz się osobą oświeconą.

Wers 1.3.8

अथ खल्वाशीःसमृद्धिरुपसरणानीत्युपासीत येन साम्ना स्तोष्यन्स्यात्तत्सामोपधावेत् ॥ १.३.८ ॥

atha khalvāśīḥsamṛddhirupasaraṇānītyupāsīta yena sāmnā stoṣyansyāttatsāmopadhāvet || 1.3.8 ||

8. Oto instrukcje, jak osiągnąć upragnione cele: Kontynuuj medytację nad celami. Módl się także o cele, śpiewając odpowiedni Sāma i pamiętaj, że Sāma jest źródłem rzeczy, o które prosisz.

Komentarz:

Śpiewasz określony Sāma dla konkretnej rzeczy, którą chcesz otrzymać. Śpiewajgo zawsze i pamiętaj, że jest źródłem tego, czego pragniesz.

Wers 1.3.9

यस्यामृचि तामृचं यदार्षेयं तमृषिं यां देवतामभिष्टोष्यन्स्यात्तां देवतामुपधावेत् ॥ १.३.९ ॥

yasyāmṛci tāmṛcaṃ yadārṣeyaṃ tamṛṣiṃ yāṃ devatāmabhiṣṭoṣyansyāttāṃ devatāmupadhāvet || 1.3.9 ||

9. Ryk, z którego wywodzi się ta Sāma, mędrzec, który wymyślił tę modlitwę Sāma, oraz bóstwo, do którego modlitwa jest skierowana — medytuj nad nimi wszystkimi.

Komentarz:

Kiedy recytujesz mantrę Sāma, powinieneś pamiętać mantrę Ryk, z której się ona wywodzi, mędrca, który ją zapoczątkował oraz bóstwo, do którego skierowana jest modlitwa i nad nimi wszystkimi medytować.

Wers 1.3.10

येन च्छन्दसा स्तोष्यन्स्यात्तच्छन्द उपधावेद्येन स्तोमेन स्तोष्यमाणः स्यात्तंस्तोममुपधावेत् ॥ १.३.१० ॥

yena cchandasā stoṣyansyāttacchanda upadhāvedyena stomena stoṣyamāṇaḥ syāttaṃstomamupadhāvet || 1.3.10 ||

Komentarz:

Niezależnie od tego, czy podczas modlitwy używasz Gājatrī czy innego hymnu, nie powinieneś zapominać o medytacji nad tym hymnem. W rzeczywistości bez względu na to jakich mantr używasz, powinieneś medytować o nich, jak również o bóstwach, do których są skierowane.

Wers 1.3.11

यां दिशमभिष्टोष्यन्स्यात्तां दिशमुपधावेत् ॥ १.३.११ ॥

yāṃ diśamabhiṣṭoṣyansyāttāṃ diśamupadhāvet || 1.3.11 ||

11. Bez względu na to, w jakim kierunku jest się skierowanym w czasie modlitwy, należy medytować nad tym kierunkiem [wraz z bóstwami przewodnimi tego kierunku].

Komentarz:

Nie ma komentarza do tego wersu.

Wers 1.3.12

आत्मानमन्तत उपसृत्य स्तुवीत कामं ध्यायन्नप्रमत्तोऽभ्याशो ह यदस्मै स कामः समृध्येत यत्कामः स्तुवीतेति यत्कामः स्तुवीतेति ॥ १.३.१२ ॥
॥ इति तृतीयः खण्डः ॥

ātmānamantata upasṛtya stuvīta kāmaṃ dhyāyannapramatto’bhyāśo ha yadasmai sa kāmaḥ samṛdhyeta yatkāmaḥ stuvīteti yatkāmaḥ stuvīteti || 1.3.12 ||
|| iti tṛtīyaḥ khaṇḍaḥ ||

Komentarz:

Tutaj udgātā (śpiewak) dowiaduje się, jak powinien się modlić. Powinien najpierw powtarzać pieśni Sāma, a potem modlić się o wszystko, czego pragnie. Jego modlitwa powinna być poprawna w każdym szczególe. A podczas modlitwy powinien wspomnieć swoje imię, swoje pochodzenie i kastę. Jeśli te warunki zostaną spełnione, jego modlitwa zostanie niezwłocznie wysłuchana. O tym, że tak się stanie świadczy powtórzenie wypowiedzi.

Spis Treści

Post Views: 64