1. Om jest słowem najbliższym Brahmanowi. Recytuj to Om tak, jakbyś oddawał cześć Brahmanowi. [Oznacza to, że traktuj to Om jako symbol Brahmana i skoncentruj się na idei ich jedności.] Jak recytować to Om zostaje wyjaśnione.
2. Bogowie i boginie bali się śmierci, więc schronili się w obrzędach i rytuałach trzech Wed. Pokryli się niejako mantrami. Ponieważ okryli się mantrami, mantry stały się znane jako czanda.
3. Tak jak człowiek może zobaczyć rybę pływającą w płytkiej wodzie [tj. Ryba jest narażona na ryzyko złapania], w ten sam sposób Śmierć mogła zobaczyć bogów i boginie, kiedy polegali na rytuałach wedyjskich [tj. byli w zasięgu Śmierci]. Zdając sobie z tego sprawę, bogowie i boginie przeszli na recytację Om.
4. Kiedy ludzie recytują Ryk, zaczynają od Om, recytując je z wielkim entuzjazmem. Robią to samo, kiedy recytują Sāma i Jadźu. To Om to akszara, a także swara. Jest symbolem nieśmiertelności i nieustraszoności. Kiedy bogowie i boginie przyjęli w nim schronienie, osiągnęli nieśmiertelność i nieustraszoność.
5. Nawet teraz każdy, kto zna to Om i to czci, może w ten sposób osiągnąć nieustraszoność i nieśmiertelność Om, który jest akszara, czyli swara. Stając się jednym z Om, człowiek może osiągnąć nieśmiertelność, tak jak bogowie i boginie.
Wers 1.4.1
ओमित्येतदक्षरमुद्गीथमुपासीतोमिति ह्युद्गायति तस्योपव्याख्यानम् ॥ १.४.१ ॥
omityetadakṣaramudgīthamupāsītomiti hyudgāyati tasyopavyākhyānam || 1.4.1 ||
1. Om jest słowem najbliższym Brahmanowi. Recytuj to Om tak, jakbyś oddawał cześć Brahmanowi. [Oznacza to, że traktuj to Om jako symbol Brahmana i skoncentruj się na idei ich jedności.] Jak recytować to Om zostaje wyjaśnione.
Komentarz:
Ta akszara jest Brahmanem i Om jest tym Brahmanem. Akszara, Brahman i Om są słowami zamiennymi. Tak jak Brahman jest abhaja, bez strachu, i amryta, nieśmiertelny, tak Om i akszara są również wolne od strachu i nieśmiertelne.
Wers 1.4.2
देवा वै मृत्योर्बिभ्यतस्त्रयीं विद्यां प्राविशंस्ते छन्दोभिरच्छादयन्यदेभिरच्छादयंस्तच्छन्दसां छन्दस्त्वम् ॥ १.४.२ ॥
devā vai mṛtyorbibhyatastrayīṃ vidyāṃ prāviśaṃste chandobhiracchādayanyadebhiracchādayaṃstacchandasāṃ chandastvam || 1.4.2 ||
2. Bogowie i boginie bali się śmierci, więc schronili się w obrzędach i rytuałach trzech Wed. Pokryli się niejako mantrami. Ponieważ okryli się mantrami, mantry stały się znane jako czanda.
Komentarz:
W starożytności bogowie i boginie postanowili złożyć ofiary wymienione w trzech Wedach, aby ocalić się od śmierci. To było tak, jakby schronili się za mantrami wedyjskimi. To właśnie od tego słowa „powłoka” (aćczādan) mantry zaczęto nazywać czanda.
Wers 1.4.3
तानु तत्र मृत्युर्यथा मत्स्यमुदके परिपश्येदेवं पर्यपश्यदृचि साम्नि यजुषि । ते नु विदित्वोर्ध्वा ऋचः साम्नो यजुषः स्वरमेव प्राविशन् ॥ १.४.३ ॥
tānu tatra mṛtyuryathā matsyamudake paripaśyedevaṃ paryapaśyadṛci sāmni yajuṣi | te nu viditvordhvā ṛcaḥ sāmno yajuṣaḥ svarameva prāviśan || 1.4.3 ||
3. Tak jak człowiek może zobaczyć rybę pływającą w płytkiej wodzie [tj. Ryba jest narażona na ryzyko złapania], w ten sam sposób Śmierć mogła zobaczyć bogów i boginie, kiedy polegali na rytuałach wedyjskich [tj. byli w zasięgu Śmierci]. Zdając sobie z tego sprawę, bogowie i boginie przeszli na recytację Om.
Komentarz:
Ryby w płytkiej wodzie nigdy nie są bezpieczne, ponieważ ludzie mogą je łatwo złapać. Podobnie ci, którzy polegają na karmie (tj. rytuałach wedyjskich) zawsze są narażeni na śmierć. Kiedy ludzie zdają sobie z tego sprawę, przestają wykonywać obrzędy i rytuały i koncentrują się na recytowaniu Om. Wiedzą, że Om jest symbolem nieśmiertelności i nieustraszoności.
Wers 1.4.4
यदा वा ऋचमाप्नोत्योमित्येवातिस्वरत्येवंसामैवं यजुरेष उ स्वरो यदेतदक्षरमेतदमृतमभयं तत्प्रविश्य देवा अमृता अभया अभवन् ॥ १.४.४ ॥
yadā vā ṛcamāpnotyomityevātisvaratyevaṃsāmaivaṃ yajureṣa u svaro yadetadakṣarametadamṛtamabhayaṃ tatpraviśya devā amṛtā abhayā abhavan || 1.4.4 ||
4. Kiedy ludzie recytują Ryk, zaczynają od Om, recytując je z wielkim entuzjazmem. Robią to samo, kiedy recytują Sāma i Jadźu. To Om to akszara, a także swara. Jest symbolem nieśmiertelności i nieustraszoności. Kiedy bogowie i boginie przyjęli w nim schronienie, osiągnęli nieśmiertelność i nieustraszoność.
Komentarz:
Akszara, Om i swara są tym samym. Kiedy ludzie recytują mantry wedyjskie, zawsze zaczynają od akszara Om. Przyjmując schronienie w Om, osiąga się nieśmiertelność i nieustraszoność.
Wers 1.4.5
स य एतदेवं विद्वानक्षरं प्रणौत्येतदेवाक्षरं स्वरममृतमभयं प्रविशति तत्प्रविश्य यदमृता देवास्तदमृतो भवति ॥ १.४.५ ॥
॥ इति चतुर्थः खण्डः ॥
sa ya etadevaṃ vidvānakṣaraṃ praṇautyetadevākṣaraṃ svaramamṛtamabhayaṃ praviśati tatpraviśya yadamṛtā devāstadamṛto bhavati || 1.4.5 ||
|| iti caturthaḥ khaṇḍaḥ ||
5. Nawet teraz każdy, kto zna to Om i to czci, może w ten sposób osiągnąć nieustraszoność i nieśmiertelność Om, który jest akszara, czyli swara. Stając się jednym z Om, człowiek może osiągnąć nieśmiertelność, tak jak bogowie i boginie.
Komentarz:
Poprzez wielbienie swara (Om), bogowie i boginie weszli w swara, co oznacza, że stali się z tym jednością. Stając się z tym jednym, stali się nieustraszeni i nieśmiertelni. To samo może spotkać każdego, kto pójdzie w ich ślady – to znaczy każdego, kto czci swara. Transformacja jest taka sama jak w przypadku bogów i bogiń – ni mniej, ni więcej.