1. Istnieją trzy działy religii: pierwszy obejmuje ofiary, naukę i jałmużnę; drugi obejmuje wyrzeczenia, takie jak post; a trzeci to życie w celibacie i mieszkanie z nauczycielem w jego domu aż do śmierci. Ludzie oddani tym trzem działom religii idą po śmierci do nieba. Ale ten, kto jest oddany Brahmanowi, osiąga nieśmiertelność.
2. Pradźāpati [tj. Wirāṭ] myślał o światach [jakie chciał mieć]. Z jego myśli powstały trzy Wedy. Następnie zaczął myśleć o Wedach. W rezultacie tego myślenia Wedy zrodziły trzy wjāhryti: bhūḥ, bhuwaḥ i swaḥ.
3. [Wtedy Pradźāpati] medytował nad tymi trzema wjāhryti [bhūḥ, bhuwaḥ i swaḥ]. Z wjāhryti, o których myślał, wyłonił się Oṃkāra. Tak jak sieć blaszek liściowych rozciąga się po całym liściu, tak Oṃkāra przenika każdą formę mowy [lub wszystko]. Wszystko to jest Oṃkāra. Wszystko to jest Oṃkāra.
Wers 2.23.1
त्रयो धर्मस्कन्धा यज्ञोऽध्ययनं दानमिति प्रथमस्तप एव द्वितीयो ब्रह्मचार्याचार्यकुलवासी तृतीयोऽत्यन्तमात्मानमाचार्यकुलेऽवसादयन्सर्व एते पुण्यलोका भवन्ति ब्रह्मसंस्थोऽमृतत्वमेति ॥ २.२३.१ ॥
trayo dharmaskandhā yajño’dhyayanaṃ dānamiti prathamastapa eva dvitīyo brahmacāryācāryakulavāsī tṛtīyo’tyantamātmānamācāryakule’vasādayansarva ete puṇyalokā bhavanti brahmasaṃstho’mṛtatvameti || 2.23.1 ||
1. Istnieją trzy działy religii: pierwszy obejmuje ofiary, naukę i jałmużnę; drugi obejmuje wyrzeczenia, takie jak post; a trzeci to życie w celibacie i mieszkanie z nauczycielem w jego domu aż do śmierci. Ludzie oddani tym trzem działom religii idą po śmierci do nieba. Ale ten, kto jest oddany Brahmanowi, osiąga nieśmiertelność.
Komentarz:
Możesz praktykować religię na trzy sposoby: po pierwsze, dokonując ofiar, studiując pisma święte i dając jałmużnę; po drugie, odprawiając wyrzeczenia; i po trzecie, przestrzegając celibatu i żyjąc z nauczycielem aż do śmierci. Wszystko to jest dobre, ale prowadzi tylko do nieba. Jeśli chcesz nieśmiertelności (to znaczy wyzwolenia), musisz poświęcić się urzeczywistnieniu Brahmana.
W naszym języku są pewne słowa, które wyraźnie odróżniają jedną rzecz od drugiej. Na przykład jęczmień jest szczególnym rodzajem zboża. Jeśli widzisz słowo „ziarno”, może ono oznaczać pszenicę, ryż lub jęczmień. Ale jeśli widzisz słowo „jęczmień”, wiesz dokładnie o czym się mówi. Podobnie słowa brahmaniszṭhā, czyli brahmasaṃstha, odnoszą się do pewnego typu osób, których jedyną troską w życiu jest realizacja Brahmana. Ten typ osoby może należeć do dowolnego wieku, dowolnej klasy, dowolnej kasty lub dowolnej pozycji życiowej. Tym, co odróżnia tego typu osoby od innych, jest ich całkowite oddanie Brahmanowi.
Wers 2.23.2
प्रजापतिर्लोकानभ्यतपत्तेभ्योऽभितप्तेभ्यस्त्रयी विद्या सम्प्रास्रवत्तामभ्यतपत्तस्या अभितप्ताया एतान्यक्षराणि सम्प्रास्र्वन्त भूर्भुवः स्वरिति ॥ २.२३.२ ॥
prajāpatirlokānabhyatapattebhyo’bhitaptebhyastrayī vidyā samprāsravattāmabhyatapattasyā abhitaptāyā etānyakṣarāṇi samprāsrvanta bhūrbhuvaḥ svariti || 2.23.2 ||
2. Pradźāpati [tj. Wirāṭ] myślał o światach [jakie chciał mieć]. Z jego myśli powstały trzy Wedy. Następnie zaczął myśleć o Wedach. W rezultacie tego myślenia Wedy zrodziły trzy wjāhryti: bhūḥ, bhuwaḥ i swaḥ.
Komentarz:
Jak osiągnąć wyzwolenie? Możesz je osiągnąć, jeśli poświęcisz wszystko dla niego. Aby to wyjaśnić, opowiedziana jest historia powstania świata:
Bóg (lub Wirāṭ czyli Kaśjapa) stworzył ten świat poprzez praktykowanie wyrzeczeń. Jakich wyrzeczeń? Po prostu zaplanował stworzenie w swoim umyśle. To planowanie, to ćwiczenie umysłowe są dla niego wystarczającym wyrzeczeniem. A ponieważ myślenie jest jego sługą, wszystko, o czym pomyśli, natychmiast staje się rzeczywistością. Światy wyłaniają się z jego wnętrza. Jednakże pierwszymi, które zamanifestowały się były trzy Wedy: Ryk, Jadźuḥ i Sāma. Kiedy one się pojawiły, Stwórca pomyślał o nich i z Wed wyszły trzy wjāhryti: (dosł. wypowiedzi): bhūḥ, bhuwaḥ i swaḥ.
Następnie z nich powstał Om, symbol Brahmana. Jeśli skoncentrujemy się na Om, osiągniemy Brahmana. Ale musimy porzucić wszystko dla osiągnięcia Brahmana. Taki wniosek należy wyciągnąć z tej historii. Nawet Stwórca musi skoncentrować się na tym, co zamierza stworzyć i musi porzucić wszystko inne.
Wers 2.23.3
तान्यभ्यतपत्तेभ्योऽभितप्तेभ्य ॐकारः सम्प्रास्रवत्तद्यथा शङ्कुना सर्वाणि पर्णानि संतृण्णान्येवमोंकारेण सर्वा वाक्संतृण्णोंकार एवेदं सर्वमोंकार एवेदं सर्वम् ॥ २.२३.३ ॥
॥ इति त्रयोविंशः खण्डः ॥
tānyabhyatapattebhyo’bhitaptebhya ॐkāraḥ samprāsravattadyathā śaṅkunā sarvāṇi parṇāni saṃtṛṇṇānyevamoṃkāreṇa sarvā vāksaṃtṛṇṇoṃkāra evedaṃ sarvamoṃkāra evedaṃ sarvam || 2.23.3 ||
|| iti trayoviṃśaḥ khaṇḍaḥ ||
3. [Wtedy Pradźāpati] medytował nad tymi trzema wjāhryti [bhūḥ, bhuwaḥ i swaḥ]. Z wjāhryti, o których myślał, wyłonił się Oṃkāra. Tak jak sieć blaszek liściowych rozciąga się po całym liściu, tak Oṃkāra przenika każdą formę mowy [lub wszystko]. Wszystko to jest Oṃkāra. Wszystko to jest Oṃkāra.
Komentarz:
Om jest esencją wszystkiego. Ponieważ Pradźāpati medytował, aby stworzyć trzy światy, zamanifestował się Om. Om faktycznie jest podporą wszystkiego.