1. Pięcioraki kult Sāma można odprawiać we wszelkiego rodzaju wodzie. Spotkanie rozproszonych chmur to hiṁkāra. Te, z których pada deszcz to prastāwa. Udgītha to [rzeka] płynąca na wschód, a ta, która płynie na zachód, to pratihāra. Morze to nidhana.
2. Ten, kto oddaje pięcioraki kult Sāma we wszystkich postaciach wody, wiedząc o tym, nigdy nie utonie w wodzie, chyba że będzie tego chciał i będzie miał tyle wody, ile zapragnie.
Wers 2.4.1
सर्वास्वप्सु पञ्चविधंसामोपासीत मेघो यत्सम्प्लवते स हिंकारो यद्वर्षति स प्रस्तावो याः प्राच्यः स्यन्दन्ते स उद्गीथो याः प्रतीच्यः स प्रतिहारः समुद्रो निधनम् ॥ २.४.१ ॥
sarvāsvapsu pañcavidhaṃsāmopāsīta megho yatsamplavate sa hiṃkāro yadvarṣati sa prastāvo yāḥ prācyaḥ syandante sa udgītho yāḥ pratīcyaḥ sa pratihāraḥ samudro nidhanam || 2.4.1 ||
1. Pięcioraki kult Sāma można odprawiać we wszelkiego rodzaju wodzie. Spotkanie rozproszonych chmur to hiṁkāra. Te, z których pada deszcz to prastāwa. Udgītha to [rzeka] płynąca na wschód, a ta, która płynie na zachód, to pratihāra. Morze to nidhana.
Komentarz:
Pięcioraki kult Sāma można odprawiać we wszystkich postaciach wody. Na przykład, gdy chmury zbierają się, tworząc deszcz, można to uznać za hiṁkāra, ponieważ sylaba hiṃ oznacza początek. A kiedy deszcz zaczyna padać, jest to uważane za prastāwa, ponieważ deszcz jest „gotowy” padać we wszystkich kierunkach. (Ta „gotowość” to prastāwa.) Woda, czyli rzeka płynąca na wschód (na przykład Ganges), nazywana jest udgītha, ponieważ obie reprezentują doskonałość. Woda płynąca na zachód (pratīćja) to pratihāra, ponieważ przedrostek prāti jest wspólny dla obu. Morze jest nidhaną, ponieważ woda wpływająca do morza traci swoją odrębną tożsamość, którą jest „śmierć” (nidhana).
Wers 2.4.2
न हाप्सु प्रैत्यप्सुमान्भवति य एतदेवं विद्वान्सर्वास्वप्सु पञ्चविधंसामोपास्ते ॥ २.४.२ ॥
॥ इति चतुर्थः खण्डः ॥
na hāpsu praityapsumānbhavati ya etadevaṃ vidvānsarvāsvapsu pañcavidhaṃsāmopāste || 2.4.2 ||
|| iti caturthaḥ khaṇḍaḥ ||
2. Ten, kto oddaje pięcioraki kult Sāma we wszystkich postaciach wody, wiedząc o tym, nigdy nie utonie w wodzie, chyba że będzie tego chciał i będzie miał tyle wody, ile zapragnie.
Komentarz:
Osoba, która oddaje cześć Sāma przyjmując wodę jako przedmiot kultu, nigdy nie utonie, chyba że sama będzie szukać swojej śmierci w ten sposób. Może też mieć tyle szczęścia, jeśli chodzi o wodę, że zdobędzie ją nawet na pustyni.