1. Syn Upamanju, Prāćīnaśāla; Syn Pulusza, Satjajadźña; syn Bhāllawi, Indradjumna; syn Śarkarāksza, Dźana; i syn Aśwatarāśwa, Budila – ci wybitni gospodarze, którzy byli uczonymi wedyjskimi, spotkali się pewnego razu aby rozstrzygnąć kwestię: Kim jest nasza Jaźń? I czym jest Brahman?
2. Rozmawiali między sobą i zdecydowali, co robić. Jeden z nich powiedział: „Wielcy panowie, Uddālaka Āruṇi jest osobą, która teraz wie o tej Jaźni Waiśwānara. Chodźmy zatem do niego. I wszyscy poszli do niego.
3. [Uddālaka zrozumiał, że przyszli go zapytać o Waiśwānara Ātman.] Zdecydował: „Ci wybitni gospodarze i uczeni wedyjscy będą mi zadawać pytania i być może nie będę w stanie odpowiedzieć na wszystkie z nich. Dlatego skieruję ich do innego nauczyciela”.
4. Uddālaka powiedział im: „Panowie, obecnie król Aśwapati, syn Kekaja, jako jedyny wie o Waiśwānara Ātman. Za waszym pozwoleniem pójdziemy do niego’. Następnie udali się do Aśwapati.
5. Kiedy przybyli, Aśwapati kazał oddać cześć każdemu ze swoich gości z osobna. Następnego ranka, wstając z łóżka, powiedział do nich: „W moim państwie nie ma złodzieja, skąpca, pijaka, brāhmin, który nie spełnia ofiary agnihotra, nikogo niewykształconego, żadnego cudzołożnika i dlatego nie ma cudzołożnicy. Panowie, składam ofiarę. Ilość pieniędzy, którą dam każdemu kapłanowi w tej ofierze, oddam każdemu z was. Szanowni panowie, proszę zostańcie tutaj”.
6. Odpowiedzieli: „Kiedy ktoś kogoś odwiedza, przede wszystkim mówi dlaczego przyszedł. W chwili obecnej jesteś tym, który wie o Waiśwānara Ātman. Proszę nam o tym opowiedzieć”.
7. Powiedział im: «Odpowiedź dam wam jutro rano». Następnego dnia przed południem wrócili do niego z paliwem w rękach. Nie inicjując ich, powiedział to:
Wers 5.11.1
प्राचीनशाल औपमन्यवः सत्ययज्ञः पौलुषिरिन्द्रद्युम्नो भाल्लवेयो जनः शार्कराक्ष्यो बुडिल आश्वतराश्विस्ते हैते महाशाला महाश्रोत्रियाः समेत्य मीमांसां चक्रुः को न आत्मा किं ब्रह्मेति ॥ ५.११.१ ॥
prācīnaśāla aupamanyavaḥ satyayajñaḥ pauluṣirindradyumno bhāllaveyo janaḥ śārkarākṣyo buḍila āśvatarāśviste haite mahāśālā mahāśrotriyāḥ sametya mīmāṃsāṃ cakruḥ ko na ātmā kiṃ brahmeti || 5.11.1 ||
1. Syn Upamanju, Prāćīnaśāla; Syn Pulusza, Satjajadźña; syn Bhāllawi, Indradjumna; syn Śarkarāksza, Dźana; i syn Aśwatarāśwa, Budila – ci wybitni gospodarze, którzy byli uczonymi wedyjskimi, spotkali się pewnego razu aby rozstrzygnąć kwestię: Kim jest nasza Jaźń? I czym jest Brahman?
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.11.2
ते ह सम्पादयांचक्रुरुद्दालको वै भगवन्तोऽयमारुणिः सम्प्रतीममात्मानं वैश्वानरमध्येति तं हन्ताभ्यागच्छामेति तं हाभ्याजग्मुः ॥ ५.११.२ ॥
te ha sampādayāṃcakruruddālako vai bhagavanto’yamāruṇiḥ sampratīmamātmānaṃ vaiśvānaramadhyeti taṃ hantābhyāgacchāmeti taṃ hābhyājagmuḥ || 5.11.2 ||
2. Rozmawiali między sobą i zdecydowali, co robić. Jeden z nich powiedział: „Wielcy panowie, Uddālaka Āruṇi jest osobą, która teraz wie o tej Jaźni Waiśwānara. Chodźmy zatem do niego. I wszyscy poszli do niego.
Komentarz:
Słowo waiśwānara ma trzy znaczenia: (a) ten, który jest we wszystkim; (b) ten, który wszystkich przewodzi; oraz (c) przyjaciel wszystkich.
Wers 5.11.3
स ह सम्पादयांचकार प्रक्ष्यन्ति मामिमे महाशाला महाश्रोत्रियास्तेभ्यो न सर्वमिव प्रतिपत्स्ये हन्ताहमन्यमभ्यनुशासानीति ॥ ५.११.३ ॥
sa ha sampādayāṃcakāra prakṣyanti māmime mahāśālā mahāśrotriyāstebhyo na sarvamiva pratipatsye hantāhamanyamabhyanuśāsānīti || 5.11.3 ||
3. [Uddālaka zrozumiał, że przyszli go zapytać o Waiśwānara Ātman.] Zdecydował: „Ci wybitni gospodarze i uczeni wedyjscy będą mi zadawać pytania i być może nie będę w stanie odpowiedzieć na wszystkie z nich. Dlatego skieruję ich do innego nauczyciela”.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.11.4
तान्होवाचाश्वपतिर्वै भगवन्तोऽयं कैकेयः सम्प्रतीममात्मानं वैश्वानरमध्येति तंहन्ताभ्यागच्छामेति तंहाभ्याजग्मुः ॥ ५.११.४ ॥
tānhovācāśvapatirvai bhagavanto’yaṃ kaikeyaḥ sampratīmamātmānaṃ vaiśvānaramadhyeti taṃhantābhyāgacchāmeti taṃhābhyājagmuḥ || 5.11.4 ||
4. Uddālaka powiedział im: „Panowie, obecnie król Aśwapati, syn Kekaja, jako jedyny wie o Waiśwānara Ātman. Za waszym pozwoleniem pójdziemy do niego’. Następnie udali się do Aśwapati.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.11.5
तेभ्यो ह प्राप्तेभ्यः पृथगर्हाणि कारयांचकार स ह प्रातः संजिहान उवाच न मे स्तेनो जनपदे न कर्दर्यो न मद्यपो नानाहिताग्निर्नाविद्वान्न स्वैरी स्वैरिणी कुतो यक्ष्यमाणो वै भगवन्तोऽहमस्मि यावदेकैकस्मा ऋत्विजे धनं दास्यामि तावद्भगवद्भ्यो दास्यामि वसन्तु भगवन्त इति ॥ ५.११.५ ॥
tebhyo ha prāptebhyaḥ pṛthagarhāṇi kārayāṃcakāra sa ha prātaḥ saṃjihāna uvāca na me steno janapade na kardaryo na madyapo nānāhitāgnirnāvidvānna svairī svairiṇī kuto yakṣyamāṇo vai bhagavanto’hamasmi yāvadekaikasmā ṛtvije dhanaṃ dāsyāmi tāvadbhagavadbhyo dāsyāmi vasantu bhagavanta iti || 5.11.5 ||
5. Kiedy przybyli, Aśwapati kazał oddać cześć każdemu ze swoich gości z osobna. Następnego ranka, wstając z łóżka, powiedział do nich: „W moim państwie nie ma złodzieja, skąpca, pijaka, brāhmin, który nie spełnia ofiary agnihotra, nikogo niewykształconego, żadnego cudzołożnika i dlatego nie ma cudzołożnicy. Panowie, składam ofiarę. Ilość pieniędzy, którą dam każdemu kapłanowi w tej ofierze, oddam każdemu z was. Szanowni panowie, proszę zostańcie tutaj”.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.11.6
ते होचुर्येन हैवार्थेन पुरुषश्चरेत्तंहैव वदेदात्मानमेवेमं वैश्वानरं सम्प्रत्यध्येषि तमेव नो ब्रूहीति ॥ ५.११.६ ॥
te hocuryena haivārthena puruṣaścarettaṃhaiva vadedātmānamevemaṃ vaiśvānaraṃ sampratyadhyeṣi tameva no brūhīti || 5.11.6 ||
6. Odpowiedzieli: „Kiedy ktoś kogoś odwiedza, przede wszystkim mówi dlaczego przyszedł. W chwili obecnej jesteś tym, który wie o Waiśwānara Ātman. Proszę nam o tym opowiedzieć”.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.11.7
तान्होवाच प्रातर्वः प्रतिवक्तास्मीति ते ह समित्पाणयः पूर्वाह्णे प्रतिचक्रमिरे तान्हानुपनीयैवैतदुवाच ॥ ५.११.७ ॥
॥ इति एकादशः खण्डः ॥
tānhovāca prātarvaḥ prativaktāsmīti te ha samitpāṇayaḥ pūrvāhṇe praticakramire tānhānupanīyaivaitaduvāca || 5.11.7 ||
|| iti ekādaśaḥ khaṇḍaḥ ||
7. Powiedział im: «Odpowiedź dam wam jutro rano». Następnego dnia przed południem wrócili do niego z paliwem w rękach. Nie inicjując ich, powiedział to:
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.