1. Następnie król powiedział do Satjajadźña Pauluszi: „O Prāćīnajogja, kogo czcisz jako Jaźń?” Satjajadźña odpowiedział: „Czczę Āditja, słońce, czcigodny królu”. Król powiedział: „To, co czcisz jako Waiśwānara Atman ma na imię Wiśwarūpa. Dlatego masz w swojej rodzinie bogactwo pod wieloma postaciami”.
2. „Macie teraz rydwany zaprzężone w muły. Obsługiwane są przez służące i masz naszyjnik. Lubisz jeść jedzenie, widzisz swoich bliskich i wszystko, co przyjemne. W ten sposób ten, kto wielbi Jaźń Waiśwānara czerpie przyjemność z jedzenia i może widzieć swoich bliskich. Ma także w rodzinie dzieci, które jaśnieją blaskiem Brahmana [tj. stają się dobrze znane ze swojego dobrego postępowania i wiedzy]. Ale ten Āditja jest jak oko Jaźni”. Wtedy król powiedział: „Gdybyś nie przyszedł do mnie, stałbyś się ślepy”.
Wers 5.13.1
अथ होवाच सत्ययज्ञं पौलुषिं प्राचीनयोग्य कं त्वमात्मानमुपास्स इत्यादित्यमेव भगवो राजन्निति होवाचैष वै विश्वरूप आत्मा वैश्वानरो यं त्वमात्मानमुपास्से तस्मात्तव बहु विश्वरूपं कुले दृश्यते ॥ ५.१३.१ ॥
atha hovāca satyayajñaṃ pauluṣiṃ prācīnayogya kaṃ tvamātmānamupāssa ityādityameva bhagavo rājanniti hovācaiṣa vai viśvarūpa ātmā vaiśvānaro yaṃ tvamātmānamupāsse tasmāttava bahu viśvarūpaṃ kule dṛśyate || 5.13.1 ||
1. Następnie król powiedział do Satjajadźña Pauluszi: „O Prāćīnajogja, kogo czcisz jako Jaźń?” Satjajadźña odpowiedział: „Czczę Āditja, słońce, czcigodny królu”. Król powiedział: „To, co czcisz jako Waiśwānara Atman ma na imię Wiśwarūpa. Dlatego masz w swojej rodzinie bogactwo pod wieloma postaciami”.
Komentarz:
Āditja, słońce, ma wiele kolorów – biały, niebieski itp. Z tego powodu Āditja nazywany jest Wiśwarūpa, „o wielu postaciach”. I dlatego dzięki łasce Āditja ten, kto go czci, może mieć szczęście zarówno duchowe, jak i materialne.
Wers 5.13.2
प्रवृत्तोऽश्वतरीरथो दासीनिष्कोऽत्स्यन्नं पश्यसि प्रियमत्त्यन्नं पश्यति प्रियं भवत्यस्य ब्रह्मवर्चसं कुले य एतमेवमात्मानं वैश्वानरमुपास्ते चक्षुषेतदात्मन इति होवाचान्धोऽभविष्यो यन्मां नागमिष्य इति ॥ ५.१३.२ ॥
॥ इति त्रयोदशः खण्डः ॥
pravṛtto’śvatarīratho dāsīniṣko’tsyannaṃ paśyasi priyamattyannaṃ paśyati priyaṃ bhavatyasya brahmavarcasaṃ kule ya etamevamātmānaṃ vaiśvānaramupāste cakṣuṣetadātmana iti hovācāndho’bhaviṣyo yanmāṃ nāgamiṣya iti || 5.13.2 ||
|| iti trayodaśaḥ khaṇḍaḥ ||
2. „Macie teraz rydwany zaprzężone w muły. Obsługiwane są przez służące i masz naszyjnik. Lubisz jeść jedzenie, widzisz swoich bliskich i wszystko, co przyjemne. W ten sposób ten, kto wielbi Jaźń Waiśwānara czerpie przyjemność z jedzenia i może widzieć swoich bliskich. Ma także w rodzinie dzieci, które jaśnieją blaskiem Brahmana [tj. stają się dobrze znane ze swojego dobrego postępowania i wiedzy]. Ale ten Āditja jest jak oko Jaźni”. Wtedy król powiedział: „Gdybyś nie przyszedł do mnie, stałbyś się ślepy”.
Komentarz:
Āditja jest jak oko Waiśwānara Ātman, ale nie jest całością. Jeśli ktoś weźmie część za całość, jest to wielka pomyłka. Brakuje mu prawdy i jest jak ślepy. Król mówi do Satjajadźña: „Na szczęście przyszedłeś do mnie i zostałeś uratowany od tego nieszczęścia”.