1. Pierwsza część pokarmu przypomina pierwszą ofiarę. Ten, kto je, powinien ofiarować to jako ofiarę do prāṇa, mówiąc: „Prāṇāja swāhā” [tzn. ofiarowuję to jako ofiarę do prāṇa]. Dzięki temu twój prāṇa staje się zadowolony.
2. Kiedy prāṇa jest zadowolony, oko jest zadowolone; gdy oko jest zadowolone, słońce jest zadowolone; kiedy słońce jest zadowolone, wtedy raduje się niebo; gdy niebo jest zadowolone, wszystko jest pod władzą nieba i zadowala słońce. Kiedy ono jest zadowolone, zjadający czerpie przyjemność ze swoich dzieci, ze swoich zwierząt, z obfitości pożywienia, z siły fizycznej, z dobrego życia i nauki.
Wers 5.19.1
तद्यद्भक्तं प्रथममागच्छेत्तद्धोमीयं स यां प्रथमामाहुतिं जुहुयात्तां जुहुयात्प्राणाय स्वाहेति प्राणस्तृप्यति ॥ ५.१९.१ ॥
tadyadbhaktaṃ prathamamāgacchettaddhomīyaṃ sa yāṃ prathamāmāhutiṃ juhuyāttāṃ juhuyātprāṇāya svāheti prāṇastṛpyati || 5.19.1 ||
1. Pierwsza część pokarmu przypomina pierwszą ofiarę. Ten, kto je, powinien ofiarować to jako ofiarę do prāṇa, mówiąc: „Prāṇāja swāhā” [tzn. ofiarowuję to jako ofiarę do prāṇa]. Dzięki temu twój prāṇa staje się zadowolony.
Komentarz:
Jedzenie porównuje się tutaj do składania ofiary. Za każdym razem, gdy wkładasz jedzenie do ust, jest to tak, jakbyś składał ofiarę. Prāṇa jest bóstwem, któremu składasz pierwszą ofiarę. Słowo prāṇa w tym kontekście oznacza ten aspekt siły życiowej, który jest odpowiedzialny za oddychanie.
Wers 5.19.2
प्राणे तृप्यति चक्षुस्तृप्यति चक्षुषि तृप्यत्यादित्यस्तृप्यत्यादित्ये तृप्यति द्यौस्तृप्यति दिवि तृप्यन्त्यां यत्किंच द्यौश्चादित्यश्चाधितिष्ठतस्तत्तृप्यति तस्यानुतृप्तिं तृप्यति प्रजया पशुभिरन्नाद्येन तेजसा ब्रह्मवर्चसेनेति ॥ ५.१९.२ ॥
॥ इति एकोनविंशः खण्डः ॥
prāṇe tṛpyati cakṣustṛpyati cakṣuṣi tṛpyatyādityastṛpyatyāditye tṛpyati dyaustṛpyati divi tṛpyantyāṃ yatkiṃca dyauścādityaścādhitiṣṭhatastattṛpyati tasyānutṛptiṃ tṛpyati prajayā paśubhirannādyena tejasā brahmavarcaseneti || 5.19.2 ||
|| iti ekonaviṃśaḥ khaṇḍaḥ ||
2. Kiedy prāṇa jest zadowolony, oko jest zadowolone; gdy oko jest zadowolone, słońce jest zadowolone; kiedy słońce jest zadowolone, wtedy raduje się niebo; gdy niebo jest zadowolone, wszystko jest pod władzą nieba i zadowala słońce. Kiedy ono jest zadowolone, zjadający czerpie przyjemność ze swoich dzieci, ze swoich zwierząt, z obfitości pożywienia, z siły fizycznej, z dobrego życia i nauki.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.