1. Następnie prāṇa zapytał: „Co będzie moim pożywieniem?” Inne organy odpowiedziały: „Wszystko, co mogą jeść na tym świecie nawet psy, ptaki i inne zwierzęta jest twoim pożywieniem”. Wszystko to jest pożywieniem dla ana. Ana jest imieniem prāṇa. Dla tego, kto to wie, nic nie jest nie do zjedzenia. [Oznacza to, że może jeść każdy pokarm jaki może zjeść zwierzę.]
2. Prāṇa zapytał: „Co będzie moim okryciem?” Narządy odpowiedziały: „Woda”. Dlatego przed i po posiłku ludzie pokrywają go wodą [tj. popijają wodę]. Następnie zostaje przykryty ubraniem i nie jest już nagi.
3. Powiedziawszy to Gośruti, synowi Wjāghrapady, Satjakāma Dźābāla powiedział: „Jeśli ktoś powie to nawet suchemu pniu [drzewa], wyrosną z niego gałęzie i liście”.
4. Jeśli ktoś pragnie osiągnąć wielkość, powinien najpierw przejść inicjację w dzień nowiu księżyca, a następnie w noc pełni księżyca przygotować pastę z różnych ziół i wymieszać ją z twarogiem i miodem. Następnie powinien złożyć tę ofiarę ogniowi, mówiąc: „Dźjeszṭhāja śreszṭhāja swāhā” [tj. Swāhā do najstarszego i najlepszego]. To, co pozostanie na łyżce ofiarnej, należy włożyć do naczynia homa.
5. Mówiąc: „Wasiszṭhāja swāhā” [tj. swāhā do wysokiej pozycji], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę z łyżki ofiarnej do garnka homa. Mówiąc: „Pratiszṭhājai swāhā” [tj. swāhā do wsparcia], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki do ofiarowania do garnka homa. Mówiąc: „Sampade swāhā” [tj. swāhā do zamożności], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki do ofiarowania do garnka homa. Mówiąc: „Ājatanāja swāhā” [tj. swāhā do siedziby], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki ofiarnej do garnka homa.
6. Następnie oddalając się od ognia i trzymając w rękach garnek homa, powtarza on mantrę: „Nazywasz się ama, bo to wszystko zależy od ciebie. Jesteś pierwszy, najlepszy, wybitny i najwyższy. Obym i ja był pierwszy, najlepszy, wybitny i najwyższy. Obym był tym wszystkim.”
7. Następnie, mówiąc tę mantrę Ryk stopa [metryczna wiersza] po stopie, zjada część tego, co jest w garnku homa. Mówi: „Modlimy się o pokarm tego jaśniejącego bóstwa”, a następnie zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „Jemy jedzenie tego bóstwa”, zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „To jest najlepsze i wsparciem wszystkich”, zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „Szybko medytujemy o Bhaga”, zjada resztę i myje naczynie lub łyżkę. Następnie, kontrolując mowę i umysł, kładzie się za ogniem, albo na skórze zwierzęcia, albo bezpośrednio na ziemi ofiarnej. Jeśli we śnie widzi kobietę, wie, że rytuał się powiódł [i że odniesie sukces we wszystkim, co robi].
8. Oto werset na ten temat: Kiedy we śnie widzi się kobietę dokonującą rytuału mającego na celu spełnienie pragnienia, oznacza to, że zakończył się on sukcesem. Można to poznać ze snu.
Wers 5.2.1
स होवाच किं मेऽन्नं भविष्यतीति यत्किंचिदिदमा श्वभ्य आ शकुनिभ्य इति होचुस्तद्वा एतदनस्यान्नमनो ह वै नाम प्रत्यक्षं न ह वा एवंविदि किंचनानन्नं भवतीति ॥ ५.२.१ ॥
sa hovāca kiṃ me’nnaṃ bhaviṣyatīti yatkiṃcididamā śvabhya ā śakunibhya iti hocustadvā etadanasyānnamano ha vai nāma pratyakṣaṃ na ha vā evaṃvidi kiṃcanānannaṃ bhavatīti || 5.2.1 ||
1. Następnie prāṇa zapytał: „Co będzie moim pożywieniem?” Inne organy odpowiedziały: „Wszystko, co mogą jeść na tym świecie nawet psy, ptaki i inne zwierzęta jest twoim pożywieniem”. Wszystko to jest pożywieniem dla ana. Ana jest imieniem prāṇa. Dla tego, kto to wie, nic nie jest nie do zjedzenia. [Oznacza to, że może jeść każdy pokarm jaki może zjeść zwierzę.]
Komentarz:
Istnieje pewna różnica pomiędzy słowami prāṇa i ana. Prāṇa ma ograniczone znaczenie. Odnosi się do czegoś charakteryzującego się oddychaniem. Oddycha on, a żeby móc oddychać, potrzebuje pożywienia. Może to być konkretny rodzaj pożywienia. Może nie jeść każdego rodzaju jedzenia. Ana natomiast jest tym, co może jeść każdy rodzaj pożywienia.
Bryhadāraṇjaka Upaniszad (1.5.23) mówi: „Słońce wschodzi i zachodzi w prāṇa”. Mówi także, że osoba, która zna prawdziwą naturę prāṇa, jest tą, z której wschodzi i zachodzi słońce.
Wers 5.2.2
स होवाच किं मे वासो भविष्यतीत्याप इति होचुस्तस्माद्वा एतदशिष्यन्तः पुरस्ताच्चोपरिष्टाच्चाद्भिः परिदधति लम्भुको ह वासो भवत्यनग्नो ह भवति ॥ ५.२.२ ॥
sa hovāca kiṃ me vāso bhaviṣyatītyāpa iti hocustasmādvā etadaśiṣyantaḥ purastāccopariṣṭāccādbhiḥ paridadhati lambhuko ha vāso bhavatyanagno ha bhavati || 5.2.2 ||
2. Prāṇa zapytał: „Co będzie moim okryciem?” Narządy odpowiedziały: „Woda”. Dlatego przed i po posiłku ludzie pokrywają go wodą [tj. popijają wodę]. Następnie zostaje przykryty ubraniem i nie jest już nagi.
Komentarz:
Wodę popijaną przed posiłkiem nazywa się dolnym ubraniem, a tę którą popija się później – górnym.
Wers 5.2.3
तद्धैतत्सत्यकामो जाबालो गोश्रुतये वैयाघ्रपद्यायोक्त्वोवाच यद्यप्येनच्छुष्काय स्थाणवे ब्रूयाज्जायेरन्नेवास्मिञ्छाखाः प्ररोहेयुः पलाशानीति ॥ ५.२.३ ॥
taddhaitatsatyakāmo jābālo gośrutaye vaiyāghrapadyāyoktvovāca yadyapyenacchuṣkāya sthāṇave brūyājjāyerannevāsmiñchākhāḥ praroheyuḥ palāśānīti || 5.2.3 ||
3. Powiedziawszy to Gośruti, synowi Wjāghrapady, Satjakāma Dźābāla powiedział: „Jeśli ktoś powie to nawet suchemu pniu [drzewa], wyrosną z niego gałęzie i liście”.
Komentarz:
Ten werset ma na celu wychwalanie filozofii prāṇa. Ucząc tej filozofii Gośruti, syna Wjāghrapady, Satjakāma powiedział, że nauki te są w stanie przywrócić życie martwemu drzewu. Nawet jeśli jest tylko suchy pień drzewa, po usłyszeniu tej nauki zaczną z niego wyrastać liście i gałęzie. Wyobraź sobie zatem jaki efekt przyniesie jeśli zostanie przekazana żywej istocie ludzkiej.
Wers 5.2.4
अथ यदि महज्जिगमिषेदमावास्यायां दीक्षित्वा पौर्णमास्यां रात्रौ सर्वौषधस्य मन्थं दधिमधुनोरुपमथ्य ज्येष्ठाय श्रेष्ठाय स्वाहेत्यग्नावाज्यस्य हुत्वा मन्थे सम्पातमवनयेत् ॥ ५.२.४ ॥
atha yadi mahajjigamiṣedamāvāsyāyāṃ dīkṣitvā paurṇamāsyāṃ rātrau sarvauṣadhasya manthaṃ dadhimadhunorupamathya jyeṣṭhāya śreṣṭhāya svāhetyagnāvājyasya hutvā manthe sampātamavanayet || 5.2.4 ||
4. Jeśli ktoś pragnie osiągnąć wielkość, powinien najpierw przejść inicjację w dzień nowiu księżyca, a następnie w noc pełni księżyca przygotować pastę z różnych ziół i wymieszać ją z twarogiem i miodem. Następnie powinien złożyć tę ofiarę ogniowi, mówiąc: „Dźjeszṭhāja śreszṭhāja swāhā” [tj. Swāhā do najstarszego i najlepszego]. To, co pozostanie na łyżce ofiarnej, należy włożyć do naczynia homa.
Komentarz:
Jeśli ktoś chce osiągnąć wielkość, nie powinien tego czynić dla korzyści doczesnych, ale dla korzyści duchowej. Podano tutaj pewne instrukcje dotyczące ofiar, jakie powinien on składać. Jednakże przed tymi poświęceniami powinien przez jakiś czas ćwiczyć ścisłą samokontrolę. Cała ta dyscyplina ma na celu przeniesienie go po śmierci do wyższego świata, ale ogólny rezultat jest taki, że staje się on lepszą osobą duchowo.
Wers 5.2.5
वसिष्ठाय स्वाहेत्यग्नावाज्यस्य हुत्वा मन्थे सम्पातमवनयेत्प्रतिष्ठायै स्वाहेत्यग्नावाज्यस्य हुत्वा मन्थे सम्पातमवनयेत्सम्पदे स्वाहेत्यग्नावाज्यस्य हुत्वा मन्थे सम्पातमवनयेदायतनाय स्वाहेत्यग्नावाज्यस्य हुत्वा मन्थे सम्पातमवनयेत् ॥ ५.२.५ ॥
vasiṣṭhāya svāhetyagnāvājyasya hutvā manthe sampātamavanayetpratiṣṭhāyai svāhetyagnāvājyasya hutvā manthe sampātamavanayetsampade svāhetyagnāvājyasya hutvā manthe sampātamavanayedāyatanāya svāhetyagnāvājyasya hutvā manthe sampātamavanayet || 5.2.5 ||
5. Mówiąc: „Wasiszṭhāja swāhā” [tj. swāhā do wysokiej pozycji], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę z łyżki ofiarnej do garnka homa. Mówiąc: „Pratiszṭhājai swāhā” [tj. swāhā do wsparcia], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki do ofiarowania do garnka homa. Mówiąc: „Sampade swāhā” [tj. swāhā do zamożności], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki do ofiarowania do garnka homa. Mówiąc: „Ājatanāja swāhā” [tj. swāhā do siedziby], należy złożyć ofiarę w ogniu, a następnie wrzucić resztę łyżki ofiarnej do garnka homa.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.
Wers 5.2.6
अथ प्रतिसृप्याञ्जलौ मन्थमाधाय जपत्यमो नामास्यमा हि ते सर्वमिदं स हि ज्येष्ठः श्रेष्ठो राजाधिपतिः स मा ज्यैष्ठ्यं श्रैष्ठ्यं राज्यमाधिपत्यं गमयत्वहमेवेदं सर्वमसानीति ॥ ५.२.६ ॥
atha pratisṛpyāñjalau manthamādhāya japatyamo nāmāsyamā hi te sarvamidaṃ sa hi jyeṣṭhaḥ śreṣṭho rājādhipatiḥ sa mā jyaiṣṭhyaṃ śraiṣṭhyaṃ rājyamādhipatyaṃ gamayatvahamevedaṃ sarvamasānīti || 5.2.6 ||
6. Następnie oddalając się od ognia i trzymając w rękach garnek homa, powtarza on mantrę: „Nazywasz się ama, bo to wszystko zależy od ciebie. Jesteś pierwszy, najlepszy, wybitny i najwyższy. Obym i ja był pierwszy, najlepszy, wybitny i najwyższy. Obym był tym wszystkim.”
Komentarz:
Według Śaṅkara, ama to inna nazwa prāṇa.
Cały świat opiera się na prāṇa. Dlatego prāṇa nazywany jest także ama (wszystkim). Prāṇa jest najlepszy i najwyższy. Prāṇa jest tym światem.
Wers 5.2.7
अथ खल्वेतयर्चा पच्छ आचामति तत्सवितुर्वृणीमह इत्याचामति वयं देवस्य भोजनमित्याचामति श्रेष्ठं सर्वधातममित्याचामति तुरं भगस्य धीमहीति सर्वं पिबति निर्णिज्य कंसं चमसं वा पश्चादग्नेः संविशति चर्मणि वा स्थण्डिले वा वाचंयमोऽप्रसाहः स यदि स्त्रियं पश्येत्समृद्धं कर्मेति विद्यात् ॥ ५.२.७ ॥
atha khalvetayarcā paccha ācāmati tatsaviturvṛṇīmaha ityācāmati vayaṃ devasya bhojanamityācāmati śreṣṭhaṃ sarvadhātamamityācāmati turaṃ bhagasya dhīmahīti sarvaṃ pibati nirṇijya kaṃsaṃ camasaṃ vā paścādagneḥ saṃviśati carmaṇi vā sthaṇḍile vā vācaṃyamo’prasāhaḥ sa yadi striyaṃ paśyetsamṛddhaṃ karmeti vidyāt || 5.2.7 ||
7. Następnie, mówiąc tę mantrę Ryk stopa [metryczna wiersza] po stopie, zjada część tego, co jest w garnku homa. Mówi: „Modlimy się o pokarm tego jaśniejącego bóstwa”, a następnie zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „Jemy jedzenie tego bóstwa”, zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „To jest najlepsze i wsparciem wszystkich”, zjada trochę tego, co jest w garnku homa. Mówiąc: „Szybko medytujemy o Bhaga”, zjada resztę i myje naczynie lub łyżkę. Następnie, kontrolując mowę i umysł, kładzie się za ogniem, albo na skórze zwierzęcia, albo bezpośrednio na ziemi ofiarnej. Jeśli we śnie widzi kobietę, wie, że rytuał się powiódł [i że odniesie sukces we wszystkim, co robi].
Komentarz:
Podczas jedzenia osoba składająca ofiarę powinna powtarzać odpowiednią mantrę. Oznacza to, że powinna trochę zjeść, a następnie powtórzyć jedną część mantry Ryk; następnie zjeść trochę więcej i powtórzyć kolejną stopę i tak dalej. Czym jest ta mantra? Jest to modlitwa do Sawitā, boga słońca. Jeśli powtórzysz tę modlitwę w odpowiednim obrzędzie, staniesz się jasny i czysty jak słońce.
Wers 5.2.8
तदेष श्लोको यदा कर्मसु काम्येषु स्त्रियं स्वप्नेषु पश्यन्ति समृद्धिं तत्र जानीयात्तस्मिन्स्वप्ननिदर्शने तस्मिन्स्वप्ननिदर्शने ॥ ५.२.८ ॥
॥ इति द्वितीयः खण्डः ॥
tadeṣa śloko yadā karmasu kāmyeṣu striyaṃ svapneṣu paśyanti samṛddhiṃ tatra jānīyāttasminsvapnanidarśane tasminsvapnanidarśane || 5.2.8 ||
|| iti dvitīyaḥ khaṇḍaḥ ||
8. Oto werset na ten temat: Kiedy we śnie widzi się kobietę dokonującą rytuału mającego na celu spełnienie pragnienia, oznacza to, że zakończył się on sukcesem. Można to poznać ze snu.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.