1. O Gautama, niebo jest ogniem [ofiarnym]; słońce jest jego paliwem; promienie są dymem; dzień jest płomieniem; księżyc jest żarem; a gwiazdy są iskrami.

2. Bogowie [tzn. organy składającego ofiarę] ofiarowują wodę na znak szacunku dla ognia [nieba]. Z tej ofiary pojawia się król Soma [świecący księżyc].

---

Wers 5.4.1

इति तृतीयः खण्डः ॥
असौ वाव लोको गौतमाग्निस्तस्यादित्य एव समिद्रश्मयो धूमोऽहरर्चिश्चन्द्रमा अङ्गारा नक्षत्राणि विस्फुलिङ्गाः ॥ ५.४.१ ॥

iti tṛtīyaḥ khaṇḍaḥ ||
asau vāva loko gautamāgnistasyāditya eva samidraśmayo dhūmo’hararciścandramā aṅgārā nakṣatrāṇi visphuliṅgāḥ || 5.4.1 ||

1. O Gautama, niebo jest ogniem [ofiarnym]; słońce jest jego paliwem; promienie są dymem; dzień jest płomieniem; księżyc jest żarem; a gwiazdy są iskrami.

Komentarz:

Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.

Wers 5.4.2

तस्मिन्नेतस्मिन्नग्नौ देवाः श्रद्धां जुह्वति तस्या अहुतेः सोमो राजा संभवति ॥ ५.४.२ ॥
॥ इति चतुर्थः खण्डः ॥

tasminnetasminnagnau devāḥ śraddhāṃ juhvati tasyā ahuteḥ somo rājā saṃbhavati || 5.4.2 ||
|| iti caturthaḥ khaṇḍaḥ ||

2. Bogowie [tzn. organy składającego ofiarę] ofiarowują wodę na znak szacunku dla ognia [nieba]. Z tej ofiary pojawia się król Soma [świecący księżyc].

Komentarz:

Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.