1. O Gautama, człowiek jest ogniem [ofiarnym]; mowa jest jego paliwem; prāṇa jest dymem; język jest płomieniem; oczy są żarem; a uszy są iskrami.
2. Bogowie składają pożywienie w ofierze ogniowej. Z tej ofiary pojawia się nasienie.
Wers 5.7.1
पुरुषो वाव गौतमाग्निस्तस्य वागेव समित्प्राणो धूमो जिह्वार्चिश्चक्षुरङ्गाराः श्रोत्रं विस्फुलिङ्गाः ॥ ५.७.१ ॥
puruṣo vāva gautamāgnistasya vāgeva samitprāṇo dhūmo jihvārciścakṣuraṅgārāḥ śrotraṃ visphuliṅgāḥ || 5.7.1 ||
1. O Gautama, człowiek jest ogniem [ofiarnym]; mowa jest jego paliwem; prāṇa jest dymem; język jest płomieniem; oczy są żarem; a uszy są iskrami.
Komentarz:
Mówi się, że mowa jest paliwem, ponieważ jest źródłem siły. Osoba, która nie może mówić, jest bezradna. Prāṇa jest dymem, ponieważ oddech wydobywa się z ust, tak jak dym wydobywa się z ognia. Język jest płomieniem, ponieważ oba są czerwone. Oczy są żarem, ponieważ oba wydają się świecić. A uszy są iskrami, ponieważ oba są rozłożone i obejmują duży obszar.
Wers 5.7.2
तस्मिन्नेतस्मिन्नग्नौ देवा अन्नं जुह्वति तस्या आहुते रेतः सम्भवति ॥ ५.७.२ ॥
॥ इति सपतमः खण्डः ॥
tasminnetasminnagnau devā annaṃ juhvati tasyā āhute retaḥ sambhavati || 5.7.2 ||
|| iti sapatamaḥ khaṇḍaḥ ||
2. Bogowie składają pożywienie w ofierze ogniowej. Z tej ofiary pojawia się nasienie.
Komentarz:
Do tego wersetu nie ma dostępnego komentarza.