(Napisane ku pamięci J. J. Goodwina, sierpień 1898.)

Prędko naprzód, o duszo! Po twojej usianej gwiazdami ścieżce;
Pędź, o błoga! gdzie myśl jest zawsze wolna,
Gdzie czas i przestrzeń nie zasłaniają już widoku;
Wieczny pokój i błogosławieństwo niech będą z tobą!

Twoja służba szczera, dokończ swoją ofiarę;
Twój dom serce miłości transcendentalnej znajdź!
Wspomnienie słodkie, która zabija całą przestrzeń i czas,
Jak róże ołtarzowe, wypełnia miejsce za tobą!

Twoje więzy są zerwane, twoje poszukiwanie błogości zostało znalezione,
I jedność z Tym, co przychodzi jako śmierć i życie,
O ty pomocny! bezinteresowny człowieku na ziemi,
Dalej, pomagaj wciąż z miłością temu światu pełnemu zmagań!