W odpowiedzi na pytanie o dokładne miejsce Iśwary w filozofii wedantycznej, Swami Wiwekananda podczas pobytu w Europie podał następującą definicję:

„Iśwara jest sumą jednostek, jednakże jest On Indywidualnością, tak jak ciało ludzkie jest jednostką, której odrębną jednostką jest każda komórka. Samaszti, czyli zebrane, równa się Bogu; Wjaszti, czyli analizowane, równa się Dźiwie. Zatem istnienie Iśwary zależy od Dźiwy jako ciała w komórce i odwrotnie. Zatem Dźiwa i Iśwara są istotami współistniejącymi; kiedy jedno istnieje, drugie też musi. Również dlatego, że z wyjątkiem naszej ziemi, we wszystkich wyższych sferach ilość dobra znacznie przewyższa ilość zła, sumę całkowitą (Iśwara) można nazwać wszechdobrą. Wszechmoc i wszechwiedza są oczywistymi cechami i nie wymagają żadnego argumentu, aby udowodnić to na podstawie samego faktu totalności. Brahman jest poza obydwoma i nie jest stanem uwarunkowanym; jest to jedyna Jednostka, nie złożona z wielu jednostek, zasada, która przebiega przez wszystko od komórki do Boga, bez której nic nie może istnieć; i cokolwiek jest rzeczywiste, jest tą zasadą, czyli Brahmanem. Kiedy myślę, że jestem Brahmanem, tylko ja istnieję, tak samo jest z innymi. Dlatego każdy jest całością tej zasady.”