Dhaka,
29 marca 1901.

Moja Droga Matko¹,

W tym czasie musiałaś już otrzymać mój drugi list z Dacca. Saradananda bardzo cierpi z powodu gorączki w Kalkucie, która w tym roku zamieniła się w piekło demonów. Wyzdrowiał i obecnie przebywa w Math, które dzięki Bogu jest jednym z najzdrowszych miejsc w naszym Bengalu.

Nie wiem, jaka rozmowa odbyła się między tobą a moją matką; nie byłem obecny. Przypuszczam, że było to tylko jej gorące pragnienie zobaczenia Margot, nic więcej.

Moja rada dla Margot jest taka by ugruntowała swoje plany w Anglii i dokładnie je dopracowała zanim wróci. Dobra, solidna robota musi poczekać.

Saradananda gdy tylko odzyska siły planuje pojechać do Darjeeling do pani Banerdźi, która przebywa w Kalkucie od kilku dni.

Nie mam jeszcze żadnych wiadomości od Joe z Japonii. Pani Sevier spodziewa się wkrótce wypłynąć. Moja matka, ciocia i kuzynka przyjechały pięć dni temu do Dacca, ponieważ w rzece Brahmaputra znajdowało się wielkie święte kąpielisko. Ilekroć ma miejsce szczególna koniunkcja planet, co zdarza się bardzo rzadko, nad rzeką w określonym miejscu gromadzą się ogromne tłumy ludzi. W tym roku było ponad sto tysięcy osób; kilometrami rzeka była pokryta łodziami.

Rzeka, choć w tym miejscu szeroka na prawie milę, była jedną masą błota! Ale było wystarczająco solidne, więc odbyliśmy kąpiel, Pudźā (oddawanie czci) i tak dalej.

Raczej podoba mi się Dacca. Zamierzam zabrać moją matkę i inne panie do Ćandranath, świętego miejsca w najbardziej wysuniętym na wschód krańcu Bengalu.

Czuję się raczej dobrze i mam nadzieję, że Ty, Twoja córka i Margot również cieszycie się wspaniałym zdrowiem.

Z wieczną miłością,

Zawsze twój syn,

Wiwekananda.

PS. Moja kuzynka i mama przesyłają Tobie i Margot wyrazy miłości. PS. Nie znam daty.

W.

Przypisy:

1. Pani Ole Bull. ↩︎