(Przetłumaczone z bengalskiego)

Dyrektor naczelny George W. Hale Esq.,
541 Dearborn Avenue, Chicago,
28 grudnia 1893.

Drogi Haripada¹,

To bardzo dziwne, że w indyjskich gazetach pojawiła się wiadomość o moich wykładach z Chicago; cokolwiek robię, staram się unikać rozgłosu. Wiele rzeczy mnie tutaj uderza. Śmiało można powiedzieć, że w tym kraju biedy nie ma. Nigdy nie widziałem kobiet gdzie indziej tak kulturalnych i wykształconych jak tutaj. W naszym kraju są dobrze wykształceni mężczyźni, ale rzadko u nas można spotkać takie kobiety. Rzeczywiście jest prawdą, że „Sama Bogini mieszka w domach cnotliwych ludzi jako Lakszmi”. Widziałem tu tysiące kobiet, których serca były czyste i nieskazitelne jak śnieg. Och, jak one są wolne! To one kontrolują obowiązki społeczne i obywatelskie. Szkoły i uczelnie są pełne kobiet, a w naszym kraju kobietom nie wolno bezpiecznie chodzić po ulicach! Ich życzliwość wobec mnie jest niezmierzona. Odkąd tu przybyłem, jestem przez nie witany w swoich domach. Zapewniają mi jedzenie, organizują moje wykłady, zabierają mnie na rynek i robią wszystko dla mojego komfortu i wygody. Nigdy nie będę w stanie w najmniejszym stopniu spłacić głębokiego długu wdzięczności, jaki mam wobec nich.

Czy wiesz, kto jest prawdziwym „wielbicielem Śakti”? To ten kto wie, że Bóg jest wszechobecną siłą we wszechświecie i widzi w kobietach przejaw tej Mocy. Wielu mężczyzn tutaj patrzy na swoje kobiety w tym świetle. Manu powiedział także, że bogowie błogosławią rodziny, w których kobiety są szczęśliwe i dobrze traktowane. Tutaj mężczyźni traktują swoje kobiety tak dobrze, jak można tego chcieć i dlatego są tak zamożne, tak wykształcone, tak wolne i tak energiczne. Ale dlaczego jest tak, że my jesteśmy niewolniczy, nieszczęśliwi i martwi? Odpowiedź jest oczywista.

A jak czyste i cnotliwe są tutaj! Niewiele kobiet wychodzi za mąż przed dwudziestym, dwudziestym piątym rokiem życia i są tak wolne jak ptaki w powietrzu. Chodzą na rynek, do szkoły i na studia, zarabiają pieniądze i wykonują różne prace. Te, które są zamożne poświęcają się czynieniu dobra biednym. A co my robimy? Bardzo regularnie żenimy się z naszymi dziewczętami w wieku jedenastu lat, aby nie stały się zepsute i niemoralne. Co zaleca nasz Manu? „Córki należy wspierać i kształcić z taką samą troską i uwagą jak synów”. Tak jak synowie powinni brać ślub po przestrzeganiu Brahmaćarji aż do trzydziestego roku życia, tak córki również muszą przestrzegać Brahmaćarji i być kształcone przez swoich rodziców. Ale co właściwie robimy? Czy możesz poprawić kondycję swoich kobiet? Wtedy będzie nadzieja na twoje dobre samopoczucie. W przeciwnym razie pozostaniesz tak samo zacofany jak jesteś teraz.

Jeśli ktoś w naszym kraju urodził się z niskiej kasty to przepadł na zawsze, nie ma dla niego nadziei. Dlaczego? Cóż to jest za tyrania! Istnieją możliwości, okazje i nadzieja dla każdego człowieka w tym kraju. Dziś jest biedny, jutro może stać się bogaty, wykształcony i szanowany. Tutaj wszyscy pragną pomagać biednym. W Indiach słychać krzyki że jesteśmy bardzo biedni, ale ile jest stowarzyszeń charytatywnych działających na rzecz dobra biednych? Ilu ludzi naprawdę opłakuje smutki i cierpienia milionów biednych w Indiach? Czy jesteśmy ludźmi? Co robimy dla ich środków do życia, dla ich poprawy? Nie dotykamy ich, unikamy ich towarzystwa! Czy jesteśmy ludźmi? Te tysiące Brāhmanów – co oni robią dla niskich, uciskanych mas Indii? „Nie dotykaj”, „Nie dotykaj” to jedyne zdanie, które gra na ich ustach! Jakże podła i zdegradowana stała się w ich rękach nasza wieczna religia! Na czym polega obecnie nasza religia? Tylko na „Nie-dotykalstwie” i niczym innym!

Przyjechałem do tego kraju nie po to, by zaspokoić swoją ciekawość, uzyskać rozgłos czy sławę, ale żeby sprawdzić, czy uda mi się znaleźć jakiś sposób na wsparcie biednych w Indiach. Jeśli Bóg mi pomoże, stopniowo dowiesz się, jakie to są środki.

Jeśli chodzi o duchowość, Amerykanie są od nas znacznie gorsi, ale ich społeczeństwo jest znacznie lepsze od naszego. Nauczymy ich naszej duchowości i przyswoimy sobie to, co najlepsze w ich społeczeństwie.

Z miłością i najlepszymi życzeniami,

Twój,
Wiwekananda.

Przypisy:

1. Haripada Mitra. ↩︎