Prostota jest tajemnicą. Moim ideałem języka jest język mojego Mistrza, najbardziej potoczny, a jednocześnie najbardziej wyrazisty. Musi wyrażać myśl, która ma zostać przekazana.

Próba udoskonalenia języka bengalskiego w tak krótkim czasie sprawi, że zostanie on pocięty i wysuszony. Właściwie mówiąc, nie ma on czasowników. Michael Madhusudan Dutt próbował temu zaradzić w poezji. Największym poetą Bengalu był Kawikanka. Najlepszą prozą w sanskrycie jest Mahabhāszja Patańdźali. Tam język jest mocny. Język Hitopadeśa nie jest zły, ale język Kādambari jest przykładem degradacji. Język bengalski musi być wzorowany nie na Sanskrycie, ale raczej na języku palijskim, który jest do niego bardzo podobny. Tworząc lub tłumacząc terminy techniczne w języku bengalskim, należy jednak użyć dla nich wszystkich słów sanskryckich i podjąć próbę ukucia nowych słów. W tym celu, jeśli ze słownika sanskryckiego zostanie sporządzony zbiór wszystkich tych terminów technicznych, będzie to wielce pomocne przy tworzeniu języka bengalskiego.