[Swamidźi uczynił dom rodziny Hale swoją główną siedzibą przez prawie cały 1894 rok, zanim centrum jego działalności przeniosło się na wschód, na wybrzeże Atlantyku. To właśnie na papierze listowym George’a W. Hale’a i prawdopodobnie podczas jednego z pobytów w jego domu Swamidźi zapisał ołówkiem serię notatek na tematy rozumu, wiary i miłości, które niedawno wyszły na jaw. Niestety nie da się dokładnie ustalić daty powstania rękopisu.]

Rozum – ma swoje granice – swoją podstawę –
swoją degenrację. Ściany wokół niego –
Agnostycyzm. Ateizm. Ale nie wolno się zatrzymywać
Zaświaty wywierają na nas wpływ w każdej
chwili –niebo, gwiazdy na nas oddziałują – nawet
te, których nie widać. Dlatego należy wyjść poza – rozum
sam nie może iść – skończoność nie może dotrzeć do nieskończoności

Wiara to degeneracja gdy jest sama – bigoteria
fanatyzm – sekciarstwo. Zwężenie
skończone zatem nie może dotrzeć do nieskończonego
Czasami zyskuje na intensywności, ale traci na
rozległości – i w bigotach i fanatykach staje się
kultem własnej dumy i próżności

Czy nie ma innego sposobu – jest Miłość
nigdy się nie degeneruje – spokojne złagodzenie
stale się poszerzające – wszechświat jest za mały
na jej ekspansywność.

Nie możemy jej zdefiniować, możemy jedynie prześledzić
ją poprzez jej rozwój i opisać jej otoczenie

Ona jest na początku – co jest grawitacją
wobec świata zewnętrznego – tendencja do unifikacji
formy i konwencje są jego śmiercią.
Uwielbienie poprzez formy – metody – formy służby
 – aż do tego momentu żadnej miłości.

Kiedy przychodzi miłość, metoda umiera.
Ludzki język i ludzkie formy Bóg jako ojciec, Bóg jako matka, Bóg jako
kochanek – Surata–vardhanam itp. Salomonowa Pieśń nad
Pieśniami – Zależność i niezależność
Miłość Miłość–

Kochaj cnotliwą żonę – Anasuja Sita –
nie tak ciężka praca na sucho, ale jak zawsze przyjemna
miłość – kult Sita –

Szaleństwo miłości – Bóg odurzył człowieka
Alegoria Radhy – źle zrozumiana
Ograniczenie zwiększa się –
Pożądanie jest śmiercią miłości
Jaźń jest śmiercią miłości
indywidualnej dla ogólnej
Konkret do abstrakcji – do absolutu
Modlący się Muzułmanin i dziewczyna
Współczucie – Kabir –
Chrześcijańska zakonnica, z której rąk popłynęła krew
Święty muzułmański
Każda cząstka szuka własnego uzupełnienia
Kiedy stwierdzi, że jest w spoczynku
Każdy człowiek poszukujący – szczęścia – i stabilności
Poszukiwanie jest rzeczywiste, ale obiekty są same w sobie
ale szczęście przychodzi do nich przynajmniej na chwilę
poprzez szukanie tych obiektów.

Jedynym przedmiotem niezmiennym i jedynym uzupełnieniem charakteru i
aspiracji Duszy ludzkiej jest Bóg.

Miłość jest walką ludzkiej Duszy o odnalezienie jej
Uzupełnienia, jej stałej równowago jej nieskończonego odpoczynku.