To jest twój puchar – puchar przydzielony
do ciebie od początku.
Nie, Moje dziecko, wiem jak dużo
Z tego ciemnego napoju jest twoim własnym naparem
winy i namiętności, dawno temu,
W głębokich latach przeszłości, wiem.
To jest twoja droga – droga bolesna i ponura.
Stworzyłam kamienie, które nigdy nie dają ci spokoju.
Postawiłam twojego przyjaciela w przyjemny i jasny sposób,
I przyjdzie on jak ty, do Mojej piersi.
Ale ty, Moje dziecko, musisz tu podróżować.
To jest twoje zadanie. Nie ma w nim radości ani łaski,
Ale to nie jest przeznaczone dla żadnej innej ręki,
I w Moim wszechświecie ma zmierzone miejsce,
Weź to. Nie każę ci rozumieć.
Każę ci, abyś zamknął oczy i zobaczył Moje oblicze.