(W Sanskrycie)

ॐ ह्रीं ऋतं त्वमचलो गुणजीत् गुणेड्यो
नक्तंदिवं सकरुणं तव पादपद्मम्।
मोहङ्कषं बहुकृतं न भजे यतोऽहं
तस्मात्त्वमेव शरणं मम दीनबन्धो ॥१॥

1. Om! Hrim! Ty jesteś Prawdziwy, Niewzruszony, przekraczający trzy guny, a mimo to uwielbiany za Twoje cnoty! Ponieważ nie wielbię z tęsknotą dniem i nocą Twoich współczujących lotosowych stóp, które niszczą wszelką ignorancję, przeto, przyjacielu pokornych, jesteś moim jedynym schronieniem.

भक्तिर्भगश्च भजनं भवभेदकारि
गच्छन्त्यलं सुविपुलं गमनाय तत्त्वम्।
वक्त्रोद्धृतन्तु हृदि मे न च भाति किञ्चित्
तस्मात्त्वमेव शरणं मम दीनबन्धो ॥२॥

2. Moce duchowe, cześć i uwielbienie, które położyły kres temu cyklowi narodzin i śmierci, wystarczą, aby doprowadzić do największej Prawdy. Ale to, gdy znajdujemy wypowiedź przez usta, wcale nie przychodzi mi na myśl. Dlatego też, przyjacielu pokornych, jesteś moim jedynym schronieniem.

तेजस्तरन्ति तरसा त्वयि तृप्ततृष्णाः
रागे कृते ऋतपथे त्वयि रामकृष्णे।
मर्त्यामृतं तव पद मरणोर्मिनाशं
तस्मात्त्वमेव शरणं मम दीनबन्धो ॥३॥

3. Jeśli do Ciebie, o Ramakryszno, zwrócone jest nabożeństwo, drogo Boskiej Prawdy, wówczas, gdy wszystkie pragnienia zostaną spełnione w Tobie, natychmiast przeprawią się przez to morze Radźasu, gdyż Twoje stopy są jak nektar dla śmiertelników, tłumiący fale śmierci. Dlatego też, przyjacielu pokornych, jesteś moim jedynym schronieniem.

कृत्यं करोति क्लुषं कुहकान्तकारि
ष्णान्तं शिवं सुविमलं तव नाम नाथ।
यस्मादहं त्वशरणो जगदेकगम्य
तस्मात्त्वमेव शरणं मम दीनबन्धो ॥४॥

4. O, rozpraszaczu iluzji, Twoje imię kończące się na „szna”, czyste i pomyślne, zamienia grzeszność w czystość. Ponieważ, o Ty, jedyny celu wszystkich istot, nie mam schronienia, dlatego jesteś, o przyjacielu pokornych, moim jedynym schronieniem.