(Sprawozdanie z wykładu w Chicago Sunday Herald, 24 września 1893)

Swami Wiwekananda powiedział: „Wszystkie słowa wypowiedziane w tym parlamencie prowadzą do wspólnego wniosku, że braterstwo ludzi jest pożądanym celem. Wiele mówiono o tym, że braterstwo jest stanem naturalnym, ponieważ wszyscy jesteśmy dzieci jednego Boga. Istnieją odłamy religijne, które nie uznają istnienia Boga – to znaczy Boga Osobowego. Jeśli nie chcemy pominąć tych religijnych odłamów – w takim przypadku nasze braterstwo nie będzie powszechne – musimy mieć wystarczająco szeroką platformę, aby objąć całą ludzkość. Powiedziano tutaj, że powinniśmy czynić dobro naszym bliźnim, ponieważ każdy zły lub podły uczynek oddziałuje na sprawcę, co wydaje mi się mieć posmak sklepikarza – przede wszystkim ja sam, a nasi bracia później. Myślę, że powinniśmy kochać naszego brata, niezależnie od tego, czy wierzymy w powszechne ojcostwo Boga, czy nie, ponieważ każda religia i każde wyznanie uznaje człowieka za boskiego i nie powinniście wyrządzać mu krzywdy, aby nie skrzywdzić tego, co jest w nim boskie.”