PAŹDZIERNIKOWY PRZEGLĄD KLASY
(Nowe Odkrycia, Tom 4, s. 370-71.)
[Light, 28 października 1896]
Na szóstym piętrze jednego z ponurych, ale wygodnych domów przy ulicy Victoria słuchaliśmy ostatnio przemówienia Swami Wiwekanandy – jednego z długiej serii na temat religii i filozofii hinduskiej…1 Przez półtorej godziny mówił bez żadnej notatki. To prawda, że dyskurs był raczej potokiem uwag niż powiązanym studium, ale wszystko było niezwykle interesujące.
Tematem były głównie Wedy, ale mieliśmy wycieczki po ewolucji, współczesnej nauce, idealizmie i realizmie, supremacji ducha i tak dalej. Ogólnie rzecz biorąc, dowiedzieliśmy się, że mówca był głosicielem uniwersalnej religii duchowego wzrostu i duchowej harmonii. Niektóre fragmenty Wed – nawiasem mówiąc, pięknie przetłumaczone i przeczytane – były czarujące w swoim związku z człowieczeństwem i ostrą rzeczywistością życia poza zasłoną. Pragnęło się tego więcej.
Byliśmy pod wielkim wrażeniem przyznania, że w Wedach jest wiele sprzeczności i że pobożni Hindusi nigdy nie myśleli o zaprzeczaniu im ani ich pogodzeniu. Każdy mógł wziąć to, co mu się podobało. Na różnych etapach i na różnych płaszczyznach wszystko było prawdą. Dlatego Hindusi nigdy nie ekskomunikowali i nigdy nie byli prześladowani. Sprzeczności w Wedach są jak sprzeczności w życiu – są bardzo realne, ale wszystkie są prawdziwe. Wydaje się to niemożliwe, ale jest w tym zdrowy rozsądek. W każdym razie, jeśli chodzi o ekskomunikę i prześladowania, można by sobie tylko życzyć, aby Chrześcijanie mogli wysunąć twierdzenia do Hindusów.
Przypisy:
- Prawdopodobnie „Wedyjskie ideały religijne”, wygłoszone w Londynie w Anglii, w środę 28 października 1896 r., do którego nie ma dosłownego zapisu. ↩︎