WYKŁAD NA TEMAT „INDII I HINDUIZMU”
(Nowe Odkrycia, Tom 2, s. 42.)
[New York Daily Tribune, 25 kwietnia 1894]

Zeszłego wieczoru w Waldorf przed kręgiem konwersacyjnym pani Arthur Smith, Swami Wiwekananda wygłosił wykład na temat „Indii i Hinduizmu”. (Nie jest dostępny dosłowny zapis). Panna Sara Humbert – kontralt i panna Annie Wilson – sopran, zaśpiewały kilka fragmentów. Wykładowca miał na sobie pomarańczowy płaszcz i towarzyszący mu żółty turban, co nazywa się garniturem żebraczym. Nosi się go, gdy Buddysta porzucił „wszystko dla Boga i ludzkości”. Omówiono teorię reinkarnacji. Mówca powiedział, że wielu duchownych, którzy byli bardziej agresywni niż wykształceni, pytało: „Dlaczego ktoś jest nieświadomy poprzedniego życia, jeśli takie było?” Odpowiedź brzmiała: „Byłoby dziecinnym kłaść podwaliny pod świadomość, ponieważ człowiek jest nieświadomy swoich narodzin w tym życiu, a także wielu rzeczy, które się wydarzyły”.

Mówca powiedział, że w jego religii „nie ma czegoś takiego” jak „Dzień Sądu” i że jego bóg ani nie karze ani nie nagradza. Jeżeli w jakikolwiek sposób popełniono zło, naturalna kara była natychmiastowa. Dusza – dodał – przechodzi z jednego ciała do drugiego, aż stanie się doskonałym duchem, zdolnym obejść się bez ograniczeń ciała…