PRAWDZIWA RELIGIA
(Nowe Odkrycia, Tom 6, s. 405-6.)
[The Alameda Encinal, 5 kwietnia 1900]
Hinduski Filozof Przedstawia Swoje Pomysły

Zeszłego wieczoru Swami Wiwekananda wygłosił pierwszy z serii trzech wykładów publicznych w Tucker Hall na temat „Rozwój idei religijnych”. (Nie jest dostępny dosłowny zapis.)

Prelegent zatrzymał się na krótko na podobieństwie wyobrażeń występujących w umysłach ortodoksyjnych Chrześcijan, Muzułmanów i Hinduistów na temat pochodzenia ich religii. Każdy wierzył, że jego konkretny prorok lub nauczyciel został w jakiś tajemniczy sposób natchniony przez Boga lub Bogów, którzy w pewnym sensie regulowali sprawy tego świata lub wpływali na jego sprawy na odległość. W przeciwieństwie do tego współczesny umysł naukowy, zamiast szukać zewnętrznych lub nadprzyrodzonych przyczyn zjawisk, starał się znaleźć przyczynę w samej rzeczy lub stanie.

Choć na pierwszy rzut oka może się wydawać, że ta metoda badania czerpie z religii pewne istotne elementy, w rzeczywistości doprowadziła do tego, że człowiek odkrył, że duchowe atrybuty bóstwa oraz stany umysłu tworzące niebo i piekło znajdują się w nim samym i chociaż wynik tego racjonalnego, współczesnego badania mógł wydawać się sprzeczny z wieloma informacjami przekazanymi w starych pismach religijnych, takich jak Biblia, Koran i Wedy, jednak sprzeczność ta była bardziej widoczna niż rzeczywista, ponieważ starożytni prorocy i nauczyciele mieli prawdziwe spostrzeżenia, ale mylili się jedynie przypisując swoje doświadczenia czynnikom zewnętrznym, zamiast zdawać sobie sprawę, że są one rozwinięciem i wyrazem elementów w ich własnych duszach, wcześniej nieznanych i nierozpoznanych. Prowadzący prześledził niektóre z powszechnych wierzeń dotyczących lokalizacji nieba i piekła, różnych obrzędów i zwyczajów pochówku, a także opowiedział o wrażeniach wywieranych na prymitywny umysł, których efektem była personifikacja aktywnych sił przyrody w zjawiskach, którymi jesteśmy otoczeni…