(Przetłumaczone z bengalskiego)
Do Swami Śiwanandy
ALMORA,
9 lipca 1897 roku
DROGI ŚIWANANDO, (Ta linijka została napisana w języku angielskim.)
Nie otrzymałem jeszcze żadnej wiadomości o twoim przybyciu. Słyszałem, że Alasinga pojechał tam ze swoimi krewnymi przez Dźaipur. Mieszkaliśmy w Binsar Dak Bungalow [domu wypoczynkowym] przez dwa lub trzy dni, a następnie wyjechałem do Śjamdhura. Na to panna [Henrietta] Müller wpadła we wściekłość i wyjechała do Almora. Strasznie zdenerwowana panna Müller oskarżyła Śiwanandę, że najpierw powiedział jej, że będę mieszkać z przyjacielem jako jego gość, a później wynajął na sezon tak duży dom za 80 rupii bez konsultacji z nią. Bardzo zła na wszystkich, rugała wszystkich, ale trochę uspokoiła się, kiedy powiedziałem, że zapłacę połowę czynszu…
Sam Śaśi [Swami Ramakrysznananda] powinien zająć się całą kwotą 100 rupii, które Radźa Ramnad przekazuje (co miesiąc); powinien przesłać do Math szczegółowe rozliczenie miesięcznych dochodów i wydatków – w przeciwnym razie nie będzie żadnej kontroli. Poradź mu, aby wydawał tak mało, jak to konieczne, na wielbienie Thakura,1 gdyż pieniądze te są [głównie] przeznaczone „na propagowanie Prawdy”. (Wyrażenie „dla propagowania prawdy” zostało napisane w języku angielskim.)
W przypadku gdyby Gupta [Swami Sadananda] stracił równowagę psychiczną, poproś go, aby przybył do Almora – ale dopiero wtedy, gdy dotrze tam chłopiec wybrany dla Śaśi. Otrzymałem list od R. A. [Radźama Aijera?]. Pieniądze, które wysłał, dotarły do Math. Otrzymałem dwa tomy komentarzy Ramanudźy. Poradź mu, żeby wysłał mi trzeci. Poproś G. G. [Narasimhaćari], aby przesłał mi podobne komentarze Madhwy i innych, jeśli może.
Konieczne będzie zorganizowanie publicznego spotkania w Madrasie w celu wygłoszenia przemówienia powitalnego Radźa [Adźita Singha] z Khetri i Pratapa Singha z Dźodhpur za ich odwagę w odwiedzeniu Anglii, a także za reprezentowanie swoich księstw w Indiach podczas obchodów jubileuszowych. Trzeba to zrobić po ich powrocie do Indii, ale o to trzeba starać się już teraz. Proszę udaj się do Kolombo i zorganizuj tam podobne spotkanie publiczne.
Przekaż moją miłość Kidi [Singarawel Mudaliar] i Doktorowi [Nandźunda Rao]; zapytaj Kidi dlaczego do mnie nie napisał. Co z nim nie tak? Czy stracił swoje oddanie? Pamiętaj, że nie powinieneś na początku zajmować miejsca nauczyciela. Całą swoją pracę wykonuj z pokorą; w przeciwnym razie wszystko rozpadnie się na kawałki. Proszę, dopilnuj, aby nie było sprzeciwu, krytyki ani przeszkód w pracy Śaśi w Madrasie, gdyż każdy powinien być mu posłuszny – niezależnie od tego, kto stoi na czele konkretnego ośrodka. Jeśli Śaśi pojedzie na Cejlon, będzie musiał podporządkować się twojej władzy itp. Upewnij się, że każdy ośrodek wysyła cotygodniowy raport do Math. Nie widziałem jeszcze ani jednego od Śaśi. „O Ramo! Jakże trudno jest zamienić osła w konia, nawet bijąc go!”
Przede wszystkim „posłuszeństwo” i „esprit de corps”.2 Dzieło nie może zakończyć się sukcesem jeśli nie ma doskonałego posłuszeństwa władzy Zakonu i poświęcenia indywidualnych poglądów na rzecz Zakonu. Trinair gunatwam āpannair badhwante mattadantinah – „Źdźbła trawy wplecione w linę mogą powstrzymać nawet szalone słonie”.
Z wyrazami miłości do Śaśi i Gupty,3
WIWEKANANDA