(New Discoveries, Tom 6, s. 209-210.)

[Różne notatki pana Franka Rhodehamela, z których większość odnosi się do drugiego rozdziału Bhagawad Gity]

„Duchowości nie można osiągnąć, dopóki nie zniknie materialność”.

Pierwszą mowę w Gity można potraktować alegorycznie.

„Wedy uczą jedynie o rzeczach natury, uczą jedynie natury”.

Zawsze pozwalamy, aby sentymenty uzurpowały sobie miejsce obowiązków i pochlebiamy sobie, że postępujemy w odpowiedzi na prawdziwą miłość.

Jeśli chcemy się wyrzec, musimy wyjść poza emocjonalizm. Emocje należą do zwierząt. Są to istoty całkowicie emocjonalne.

Umrzeć za swoje potomstwo nie jest poświęceniem najwyższej rangi. Zwierzęta to robią i to z taką samą łatwością, jak zrobiła to każda ludzka matka. Nie jest to oznaką prawdziwej miłości; jedynie ślepych emocji.

Zawsze staramy się, aby nasza słabość wyglądała jak siła, nasze uczucia jak miłość, nasze tchórzostwo jak odwaga itp. Mów do swojej duszy o marnościach, słabościach itp.: „To ci nie przystoi. To ci nie przystoi”.