(Kompletne Dzieła (wydanie bengalskie), Tom 6, s. 256.)

सामाख्याद्यैर्गीतिसुमधुरैर्मेघगम्भीरघोषैः
यज्ञध्वानध्वनितगगननैर्ब्राह्मणैर्ज्ञातवेदैः।
वेदान्ताख्यैः सुविहितमखोद्भिन्नमोहान्धकारैः
स्तुतो गीतो य इह सततं नं भजे रामकृष्णम्॥

Ten, którego wychwalali Brahmini, znawcy Wed, który sprawił, że niebo rozbrzmiewało świętymi dźwiękami ofiary i sprawił, że ciemność złudzeń zniknęła dzięki dobrze wykonywanym rytuałom i wiedzy znanej jako Wedanta – ten, którego wielkość była wyśpiewywana w słodkich pieśniach Sama-wedy itp., z głosami grzmiącymi jak chmury (w mitologii indyjskiej chmury mogą powodować zarówno grzmoty, jak i błyskawice.) – temu Śri Ramakrysznie ofiarowuję me wieczne uwielbienie.