SPISANE PRZEZ PANNĘ S. E. WALDO (Uczennicę)

(Śankara)

„Niewidzialna przyczyna” (lub masa subtelnych wrażeń) prowadzi nas do poświęceń i oddawania czci, co z kolei daje widoczne rezultaty; ale aby osiągnąć wyzwolenie, musimy najpierw usłyszeć, potem myśleć lub rozumować, a następnie medytować o Brahmanie.

Wynik uczynków i wynik wiedzy to dwie różne rzeczy. „Rób” i „nie rób” są podstawą wszelkiej moralności, ale tak naprawdę przynależą tylko do ciała i umysłu. Wszelkie szczęście i nieszczęście są nierozerwalnie związane ze zmysłami i aby ich doświadczyć konieczne jest ciało. Im wyższe ciało, tym wyższy poziom cnoty, aż do Brahmy; ale wszyscy mają ciała. Dopóki istnieje ciało, musi istnieć przyjemność i ból; uciec od nich można jedynie wtedy, gdy pozbędzie się ciała. Atman jest bezcielesny, mówi Śankara.

Żadne prawo nie uczyni cię wolnym, jesteś wolny. Nic nie da Ci wolności, jeśli już jej nie masz. Atman jest samoświecący. Przyczyna i skutek tam nie docierają, a ta bezcielesność jest wolnością. Ponad tym, co było, jest i ma być, jest Brahman. W rezultacie wolność nie miałaby żadnej wartości; byłby to związek i jako taki zawierałby nasiona niewoli. To jest jedyny prawdziwy czynnik. Nie do osiągnięcia, ale prawdziwa natura duszy.

Jednakże praca i oddawanie czci są konieczne, aby zdjąć zasłonę, podnieść więzy i złudzenia. Nie dają nam one wolności; ale mimo wszystko bez wysiłku z naszej strony nie otworzymy oczu i nie zobaczymy, czym jesteśmy. Śankara mówi dalej, że Adwaita-Wedanta jest ukoronowaniem Wed; jednakże niższe Wedy są również potrzebne, ponieważ uczą pracy i oddawania czci, a przez nie wielu przychodzi do Pana. Inni mogą przyjść bez żadnej pomocy poza Adwaitą. Praca i oddawanie czci prowadzą do tego samego rezultatu co Adwaita.

Książki nie mogą uczyć Boga, ale mogą zniszczyć ignorancję; ich działanie jest negatywne. Trzymanie się zasad i jednocześnie otwieranie drogi do wolności jest wielkim osiągnięciem Śankary. Ale w końcu jest to swego rodzaju dzielenie włosa na czworo. Najpierw daj człowiekowi konkret, a potem powoli podnieś go na sam szczyt. Jest to wysiłek różnych religii, który wyjaśnia ich istnienie oraz to, dlaczego każda z nich jest dostosowana do pewnego etapu rozwoju. Same książki są częścią ignorancji, którą pomagają rozwiać. Ich obowiązkiem jest wypędzenie niewiedzy, która zeszła na wiedzę. „Prawda wypędzi nieprawdę”. Jesteś wolny i nie można cię takim uczynić. Dopóki masz wiarę, nie masz Boga. „Ten kto wie, że wie, ten nie wie nic”. Kto może poznać Wiedzącego? Istnieją dwa wieczne fakty, Bóg i wszechświat, pierwszy niezmienny, drugi zmienny. Świat istnieje wiecznie. Tam, gdzie twój umysł nie jest w stanie ogarnąć wielkości zmiany, nazywasz to wiecznością… Widzisz kamień lub płaskorzeźbę wyrytą na nim, ale nie oba na raz; a jednak oba są jednym.

* * *

Czy potrafisz choć na chwilę odpocząć? Wszyscy Jogini mówią, że możesz…

Największym grzechem jest myśleć, że jesteś słaby. Nikt nie jest większy: uświadom sobie, że jesteś Brahmanem. Nic nie ma mocy poza tą, którą jej dajesz. Jesteśmy poza słońcem, gwiazdami i wszechświatem. Nauczaj o boskości człowieka. Odrzuć zło, nie twórz żadnego. Wstań i powiedz: jestem panem, panem wszystkiego. Wykuwamy łańcuch i tylko my możemy go przerwać.

Żadne działanie nie da ci wolności; tylko wiedza może cię wyzwolić. Wiedzy nie można się oprzeć; umysł nie może jej przyjąć ani odrzucić. Kiedy ona przychodzi, umysł musi ją zaakceptować; więc nie jest to dzieło umysłu; jedynie jej wyraz pojawia się w umyśle.

Praca lub oddawanie czci ma na celu przywrócenie cię do twojej własnej natury. Jest to całkowita iluzja, że Jaźń jest ciałem; więc nawet żyjąc tutaj, w ciele, możemy być wolni. Ciało nie ma nic wspólnego z Jaźnią. Iluzja polega na braniu rzeczywistości za nierzeczywistość – a nie za „w ogóle nic”.